Συνέντευξη με την Τζούνκο Ναγάτα


Την Τζούνκο την «γνώρισα» μέσω διαδικτύου πριν τρία περίπου χρόνια. Από τότε κρατάμε επαφή με ηλεκτρονικές και κανονικές επιστολές. Μετά από μιά δυό αποτυχημένες προσπάθειες να συναντηθούμε, ελπίζω να έφτασε η ώρα και την χρονιά που έρχεται να γνωριστούμε από κοντά, εδώ στο NRW, να τραγουδήσει και να χορέψει μαζί μας. Μιά πρώτη γεύση θα προσπαθήσω να σας δώσω μέσα από την συνέντευξη που ακολουθεί.


Γλέντι στην ταβέρνα «Ο Γιώργος» στο Τόκιο το 2002 με Ιάπωνες μουσικούς
και ακροατές... και φυσικά καλλιτεχνικό καταλύτη την Τζούνκο.
Επάνω στη μέση (με μαύρα) χορεύοντας Χασάπικο και κάτω τραγουδώντας.


Παραδοξολόγος:
Ποιά είναι η συνηθισμένη ερώτηση των Ελλήνων, όταν σε συναντούν για πρώτη φορά;

Τζούνκο:
Κανείς δεν φαντάζεται ότι μια Ασιάτισσα μπορεί να μιλήσει στα ελληνικά, αφού κάθε φορά θα με ρωτήσουν τα ίδια:«Πως έμαθες Ελληνικά;».
Πως; Μόνο Ελληνικά τραγούδια ακούω συνέχεια. Όπως τα παιδιά της Ελλάδας μαθαίνω φυσικά.
Μετά, όλοι μου λένε:«Έμαθες από τα τραγούδια; Λοιπόν, ποιό τραγούδι ξέρεις;» ...είναι δύσκολο να απαντήσω, γιατί πρέπει να τους ξαναρωτήσω: «Από ποιόν τραγουδιστή ή ποιόν συνθέτη για να σας πω».

Παραδοξολόγος:
Αιτία για την γνωριμία μας ήταν η ελληνική μουσική και το αποτέλεσμα μιά φιλική σχέση, έστω και μέσω διαδυκτίου. Η γνωριμία σου με την ελληνική μουσική μπορεί να χαρακτηριστεί σαν «κεραυνοβόλος έρωτας» και το λέω γιατί σε άκουσα να φωνάζεις «Σ΄ αγαπάω τραγούδι»! Τι ρόλο έπαιξε στη ζωή σου αυτός ο έρωτας, αυτή η αγάπη;

Τζούνκο:
Τώρα που έχω ακούσει πολλά ελληνικά τραγούδια, μπορώ να σας πω. Αυτός ο έρωτας κι αυτή η αγάπη είναι ένας λόγος για να ζήσω, μέσον για να κρατήσω την αληθινή αγάπη. Ξεκίνησε από κεραυνό και συνεχίζει σαν λάβα... όχι δεν είναι τα ονειρά «μου» σαν κάρβουνα σβηστά...
Όταν μου λείπεις, όταν νιώθω μοναξιά, όταν έχω δυσκολίες... πάντα να ΄ναι μαζί τα ελληνικά τραγούδια και θα μου δώσουν τη δύναμη να ξαναζήσω.

Παραδοξολόγος:
Σήμερα, κι αφού εν τω μεταξύ πέρασαν αρκετά χρόνια από την «πρώτη ματιά», ποιά είναι η σχέση σου με την Ελλάδα και την μουσική της; Πάνω σε ποιά όνειρα και ποιά σχέδια θα βαδίζουν παρέα στο μέλλον η Τζούνκο και η ελληνική μουσική;

Τζούνκο:
Πέρασαν τα χρόνια βέβαια, αλλά όπως πρώτα έχω συνέχεια τρία όνειρα και τα σχεδιάζω σιγά σιγά.

α. Να γράψω ένα βιβλίο για την ελληνική μουσική με πολλές συνεντεύξεις, γιατί θέλω να γράψω τις καρδιές των καλλιτεχνών. Δεν θέλω να κάνω κριτική, θέλω τα δικά τους λόγια...

β. Να καλέσω τους Έλληνες τραγουδιστές στην Ιαπωνία, να κάνω μια συναυλία, γιατί πέρασαν τα χρόνια μετά από την Χαρούλα. Πιστεύω ότι θα καταλάβουν οι Ιάπωνες την γοητεία της ελληνικής μουσικής.

γ. Να οργανώσω ένα φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου. Παλιά, σύγχρονα, κωμωδία, όλα αυτά. Γιατί, οι Έλληνες ξέρουν καλά και οι Kurosawa, Ozu, Kitano όμως... τι να μάθουμε εμείς οι Ιάπωνες; Πρέπει να καταλαβαινόμαστε εμείς οι δυό, Έλληνες και Ιάπωνες και μέσω κινηματογράφου.


Η Τζούνκο τραγουδά και η ορχήστρα την συνοδεύει. Στο μπουζούκι ο Ιάπωνας
ιδιοκτήτης της ταβέρνας, μηχανικός υπολογιστών Ματσουσίγκε Μουράτα.




Παραδοξολόγος:
«Συννεφιασμένη Κυριακή μοιάζεις με την καρδιά μου», «Nylon» ή και τα δυό;


Τζούνκο:
Σ΄ αυτόν το κόσμο υπάρχουν και τομάτες, πατάτες, φασόλια, καρότα, πιπεριές, μελιτζάνες... όπως και τα λαχανικά - αγαπάω τα πάντα - έτσι αγαπάω κι όλα τα είδη της μουσικής! Για μένα ένα είναι το θέμα με τα τραγούδια:
Έχω μέσα στο στήθος μου μια φανταστική κιθάρα. Όταν ακούσω ένα τραγούδι και φωνάξει αυτή η κιθάρα, τότε τραγουδάω κι εγώ μαζί. Κι όταν ακούσω μερικά τραγούδια που μου αρέσουν αλλά δεν θα φωνάζει η κιθάρα μου, τότε κι εγώ δεν μπορώ να τραγουδήσω μαζί. Μόνο σκέφτομαι: «Όχι δεν σε μισώ, απλά δεν ταιριάξαμε εμείς, όπως εγώ και το κρεμμύδι».

Παραδοξολόγος:
Η καρδιά σου έχει συχνά συννεφιές ή πιό πολύ «μιά φούντωση, μιά φλόγα»;


Τζούνκο:
Να σας δείξω με μια φράση από τραγούδι, πόσο ζεστή καρδιά έχω καθημερινά: «...Αγαπώ όλο τον κόσμο, γιατί ζεις εσύ μαζί»...». Εσύ είσαι τραγούδι, μουσική και Ελλάδα.

Παραδοξολόγος:
Η Ιαπωνία χαρακτηρίζεται σαν την «χώρα του ανατέλοντος ηλίου». Πως θα χαρακτήριζε η Τζούνκο την Ελλάδα;


Τζούνκο:
Η χώρα της μουσικής, της αγάπης και βέβαια η χώρα του ήλιου. Μην ξεχάσει κάποιος να πάρει μαυρογυαλιά!


Να συμπληρώσω εδώ, πως η Τζούνκο Ναγάτα έχει σπουδάσει Ιστορία της Κίνας
στο πανεπιστήμιο του Κυότο, γράφει και μεταφράζει άρθρα για την ιστοσελίδα
www.greece-japan.com και μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της
«Σ΄αγαπώ τραγούδι».




Παραδοξολόγος:
Θέλω να μου αναφέρεις, ποιά έκφραση της ελληνικής γλώσσας σου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση.

Τζούνκο:
Μόνο ένα, μικρό, απλό και δεν το σκέφτεστε εσείς οι Έλληνες, πόσο μου αρέσει... «Νά το!». Όταν πέρασα από Κόρινθο με τον φίλο μου, μου έδειξε το κανάλι και μου είπε: «Να» και «το». Πως να καταλάβω τότε τι εννοούσε... ήταν κάποια μαγική στιγμή για μένα, γιατί τότε κατάλαβα ότι δεν θα τελειώσει ο δρόμος με τα ελληνικά, για ολόκληρη τη ζωή μου.

Παραδοξολόγος:
Σ΄ ευχαριστώ Τζούνκο και σου εύχομαι - μέσα από πολλές μαγικές στιγμές - να πραγματοποιήσεις ό,τι ονειρεύεσαι!

* * * * * * *

paradoxologos©2006