«Τσούτσου»

Ήταν μωρέ ένα παιδί ωραίο παλληκάρι
τελείωσε σα ζωντανός στα ΄80 ενός φλεβάρη

Τσούτσου τον λέγαμε εμείς αυτό ΄ταν τ΄όνομά του
τη γκάζωσε τη μηχανή και αϊντε πάει καλλιά του

Φύγαν πολλοί τότ΄ από μας πολλοί με μηχανάκια
γιατί ανήσυχη γενιά κι ανέκφραστα μεράκια

Μαιζώνος πλάζ δασίλειο τις Κυριακές στο Ρίο
με ζέστες στα Βραχνέϊκα και κόντρες μες το κρύο

Φίλε νεκρέ δε σε ξεχνώ και να σε μνημονεύω
ο χρόνος μένα με γερνά λιγάκι σε ζηλεύω

Κι αν είσαι αλλού στη μνήμη μου καβάλα στο Εξ Τι σου
να δίνεις γκάζια να γελάς σαν άνοιξη η μορφή σου

(©Παραδοξολόγος)

*******