Νικόλαος Μαργαριτούλης (φωτογρ. αρχείο Κ. Μ.)
Μικρή εισαγωγή
Τον Οκτώβρη του 2006, μετά την προβολή του ντοκυμαντέρ «Το Θαύμα του Γκοέρλιτζ»
στο Goethe Institut της Αθήνας, συνάντησα για πρώτη φορά τον κύριο Κώστα Μαργαριτούλη. Μερικές μέρες αργότερα,
στο σπίτι του, γνώρισα και την υπόλοιπη οικογένεια.
Πρέπει να ομολογήσω πως ήταν κυρίως τα λόγια του («...εκείνο το βράδυ στο Goethe, τους κοίταξα όλους, έναν-έναν
στα μάτια και αποφάσισα να τα δώσω σε σένα!»), εκτός από τα πολύ σημαντικά στοιχεία του οικογενειακού του αρχείου, εκείνα πού μου έδωσαν δύναμη σε μιά στιγμή που
πραγματικά την χρειαζόμουν, ώστε να συνεχίσω την έρευνά μου για την σχεδόν άγνωστη ιστορία (ιστορία ταμπού) του
Δ΄ Σώματος Στρατού της περιόδου 1916 - 1919.
Η έρευνά μου με τον ουτοπικό τίτλο «Κάτω ο Πόλεμος» βασίζεται σε γραπτές και προφορικές
μαρτυρίες. Κυριότερη είναι αυτή του «άγνωστου στρατιώτη»
Νικόλαου Μαργαριτούλη, όπως αποτυπώνεται στο προσωπικό του ημερολόγιο. Ένα ημερολόγιο που
λειτουργεί σαν μπούσουλας ντοκουμέντων και παράλληλα σαν συνδετικός κρίκος μαρτυριών άλλων συνοδοιπόρων
της εποχής, οι οποίοι ανέρχονται στο σύνολό τους σε ένα νούμερο πολύ μεγαλύτερο των 6.500
(αριθμός αξιωματικών και φαντάρων
του Δ΄ Σώματος Στρατού).
Η πατριωτική και όχι διχαστική, οπτική γωνία του στρατιώτη και η ικανότητά του να περιγράφει
και να καταγράφει με ακρίβεια και λεπτομέρεια τα γεγονότα, δίνουν ιστορική αξία
στην έρευνα αυτή. Στόχος της έρευνας είναι, μέσα από τα βιώματα των απλών αλλά ταυτόχρονα μεγάλων πρωταγωνιστών
της εποχής, η παρουσίαση των γεγονότων, των ανθρώπινων αδυναμιών και αναγκών και όχι
η επικρότηση ή ο στιγματισμός παραταξιακών ή εθνικών συμφερόντων και φιλοδοξιών.
Η επιλογή του διαδικτύου, σαν μέσου παρουσίασης της έρευνάς μου σε συνέχειες, βασίστηκε κυρίως στο σκοπό να την κάνει γνωστή
σε ανθρώπους που έχουν να συμπληρώσουν στοιχεία και μαρτυρίες, εμπλουτίζοντάς την ακόμη περισσότερο.
Προσωπικό ημερολόγιο Νικόλαου Μαργαριτούλη
* Ο Ν.Μ. συμπλήρωσε αργότερα το προσωπικό του ημερολόγιο, καθαρογράφοντάς το και
δίνοντάς του τον τίτλο «Τα απομνημονεύματα του στρατιωτικού μου βίου,
από το έτος 1913 μέχρι το έτος 1919»
(Οικογενειακό αρχείο Κ. Μ.)
- 1 -
Την 2αν Δεκεμβρίου 1913, οπότε ο Ελληνοβουλγαρικός πόλεμος
συνεχίζεται και σφοδραί μάχαι συνήπτοντο, εκλήθη η κλάσις 1913 Β΄ στην
οποία ανήκω.
Την 3ην Δεκεμβρίου 1913 παρουσιάστην εις το εν Λαρίση Στρατολογικόν
Γραφείον, το οποίον με ετοποθέτησεν εις τον 5ον λόχον του 4ου Πεζικού
Συντάγματος. Εις αυτόν τον Λόχον επίσης υπηρέτησεν και ο αείμνηστος
θείος μου Ορέστης Κ. Βαλωτής, ο οποίος έπεσεν ηρωικώς μαχόμενος εις
τας σκληράς μάχας της
΄Ανω Τζουμαγιάς το 1913.
Διοικητήν Λόχου είχα
τον λοχαγόν Ιωάννην Δορέντην και επιλοχίαν τον κ. Μακροδήμον.
Γραμματόσημα της εποχής. Η σφραγίδα του ενός αναφέρει:
΄Αγιοι Σαράντα, Μαϊος 1914 (Αρχείο Κ.Α.)
Την 4ην Ιανουαρίου 1914 το 3ον Τάγμα του 4ου Συντάγματος Πεζικού
ανεχώρησε διά Μυτιλήνην.
Την 15ην/1/1914 εισήχθην εις το Στρατιωτικόν Νοσοκομείον Λαρίσης, διότι
εις το δεξιό μάγουλο και επί της κάτω σιαγόνος είχε παρουσιαστεί
συρίγγιον, συνεπεία κατεστραμμένου δοντιού και μετά δωδεκαήμερον
εξήλθον τελείως ιαθείς, αφού μου έμεινε λόγω χειρουργικής επεμβάσεως μια ουλή ανεξίτηλος.
Την 22αν/1/14 μια εκλεκτή συντροφιά από συναδέλφους, πήγαμε
εκδρομή στον Τύρναβο, όπου μας εφιλοξένησε ο συνάδελφός μου
Ιωάννης Νερολιάτσος. Περάσαμε μια βραδυά ευχάριστη και αξέχαστη. Η
συντροφιά αποτελείτο από τους Ιωάννην Νερολιάτσον, Νίκο
Μαργαριτούλη, Νίκο Μητρόπουλο και Κ. Κωνσταντίνου.
Την 1ην Φεβρουαρίου 1914, κατόπιν διαταγής του Υπουργείου
Στρατιωτικών, όλοι οι κληρωτοί της κλάσεως 1913 Β΄ οι καταγόμενοι εκ της
επαρχίας Βόλου του Νομού...
* ΄Αρθρο του Ν. Π. Αποστολόπουλου για τον Κωνσταντίνο Καλλάρη
με αφορμή τον θάνατό του.
Μηνιαίο περιοδικό "ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ", αριθ. φύλλου 29, Αθήνα Μαϊος του 1940
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
* Ποίημα του Ανδρέα Ι. Βλάχου αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο Καλλάρη
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
* Επινίκιο Εμβατήριο της 2ας Μεραρχίας
από τον Ανδρέα Ι. Βλάχο
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
* Επινίκιο Εμβατήριο του 1ου Πεζικού Συντάγματος
από τον Ανδρέα Ι. Βλάχο
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
* Επινίκιο Εμβατήριο του 3ου Πεζικού Συντάγματος
από τον Ανδρέα Ι. Βλάχο
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
* Επινίκιο Εμβατήριο του 7ου Πεζικού Συντάγματος
από τον Ανδρέα Ι. Βλάχο
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
* «Ο θρήνος του Αλή Πασά»
από τον Ανδρέα Ι. Βλάχο
(Οικογενειακό αρχείο Μαρίας Καλλάρη)
- 2 -
... Μαγνησίας, ανεχώρησαν διά Καβάλλαν μέσω Βόλου Ατμοπλοϊκώς, όπως
σχηματίσουν τον πυρήνα της VII Μεραρχίας του IV Σώματος Στρατού.
Λόγω του ότι ήτο Χειμών, το ταξείδι μας ήτο πολύ κουραστικό. Η
θάλασσα ήτο πολύ ταραγμένη. Παρά το ΄Αγιον Όρος η τρικυμία ήτο τόσον
σφοδρά, που το ατμόπλοιον επανειλημμένως επεχείρησε να ποδίση σε
κάποιον όρμο, αλλά δεν ηδυνήθη, διότι τα τεράστια κύματα θα το
καταπόντιζαν και γι αυτό ήλλαξεν πορείαν προς Νότον παλαίον επί ώρας.
Τέλος, μετά διήμερην δραματικήν πάλην προς τα κύματα, φθάσαμε εις
Καβάλλαν σωστά ράκη ανθρώπινα.
Μετά δύο ημερών ανάπαυσιν, ετοποθετήθημεν εις μεν το 19ον Πεζικόν
Σύνταγμα οι εκ των Δήμων Παγασών, Ιωλκού, Ορμινίου, Μακρυνίτσης, Βοίθης και
Φερρών καταγόμενοι. Εις δε το 20ον Πεζικόν Σύνταγμα, εδρεύον εις Πράβι, οι
εκ των Δήμων Νηλείας, Ζαγοράς κ.λ.π.
Ετοποθετήθην μαζί με άλλους συμπατριώτας μου εις τον 2ον Λόχον
του 19ου Πεζικού Συντάγματος, ο οποίος εκείνην την εποχήν ήτο εις Γενή-Κιοϊ,
σιδηροδρομικός σταθμός παρά τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Προσωρινά και μέχρι της αναχωρήσεώς μας διά Γενή-Κιοϊ,
προσεκολλήθημεν εις τον 8ον Λόχον, εις τον οποίον Επιλοχίας ήτο ο φίλος μου
και αγαπητός Βασίλειος Αποστολίδης, δημοσιογράφος και πολιτευόμενος.
Μετά διήμερον, 25 άνδρες κληρωτοί υπό τον Κων/νον Παπαδάτον, ανθ/γόν,
φτάσαμε εις Γενή-Κιοϊ μέσω Δράμας, δέκα περίπου ώρας με πλήρη οπλισμόν.
Αυτή η πορεία η δεκάωρος ήτο η πρώτη και όπως είμασταν
εντελώς άμαθοι από μακρυνές και πολύωρες...
- 3 -
...πορείες, φτάσαμε στην Δράμα σωστά ρεμάλια.
Μετά μίαν ημέραν ανάπαυσιν εις Γενή-Κιοϊ, πεζοπορούντες συνεχώς
επί της σιδηροδρομικής γραμμής που συνδέει τις Θεσσαλονίκην- Δράμαν -
Αλεξανδρούπολι και πλάϊ-πλάϊ στις όχθες του ποταμού Νέστου,
αντικαθιστούσαμε στα ενδιάμεσα φυλάκια την φρουρά της γραμμής, που
αποτελούντο από εφέδρους της κλάσεως 1910, ήτις απολύετο, καθότι είχε
λήξει πλέον ο πόλεμος. Η πορεία αυτή διήρκεσε ημέρες και με τέρμα τον
Σιδηροδρομικόν Σταθμόν Οξιλάρ, παρά την οροθετικήν γραμμήν, όπου και
η έδρα του Λόχου Προκαταλήψεως.
Εκ των 25 ανδρών, οι 15 μόνον αντικατέστησαν ισαρίθμους της κλάσεως
1910, οι λοιποί αφίχτημεν πάλιν εις την έδραν μας στο Γενή-Κιοϊ, όπου επί δύο μήνες
εξεπεδεύθημεν υπό του Δεκανέως Τηλεμάχου Καραμπέη. Διοικητής του λόχου ήτο ο
Κυριακόπουλος Μιχαήλ, αξιωματικοί δε οι Ζαχαρόπουλος
Γεώργιος, Μιχαλόπουλος Μιλτιάδης και Επιλοχίας ο Ναυπακτίδης Ανδρέας.
Την 1ην Απριλίου 1914 ονομάστην Δεκανεύς. Ήτο δε και Πάσχα. Την
14ην Απριλίου μας αντικατέστησεν ο 6ος Λόχος, ο δε 2ος επέστρεψεν εις Καβάλλαν.
Κατά την διαμονήν μας αυτή στο Γενή-Κιοϊ και στα φυλάκια περάσαμε λαμπρά.
Η πλούσια βλάστησι, οι φυσικές καλλονές, ο Νέστος με τα γαλάζια νερά του
και το άφθονο κυνήγι, μας χάρισαν μία αξέχαστη ζωή. Την εποχή αυτή
Φρούραρχος στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Γενή-ΚιοΪ, για λίγο διάστημα, ήτο
ο συμπατριώτης μας δικηγόρος και πολιτευόμενος Νικόλαος Μαργαρίτης.
Μετά την επιστροφήν μας εις Καβάλλαν...
- 4 -
...εστρατωνίσθημεν (18-4-14) εις την παρά την συνοικίαν «Σούγελο»
αποθήκην ποτέ πυρομαχικών. Τούτο εγένετο προς ασφάλειαν της πόλεως
και του στρατού, διότι εγένετο κάποια επαναστατική κίνησις των Τούρκων
κατά της Ελληνικής κατοχής. Επί μίαν εβδομάδα είμασταν εν επιφυλακή και
με πυκνάς περιπολίας. Πολυβόλα δε είχον στηθή στα πλέον επίκαιρα σημεία.
Ευτυχώς δεν εξεδηλώθη καμμία κίνησις, διότι κατεστάλη εν τη γεννέση της.
Την 1ην Ιουλίου μου ανέθεσαν καθήκοντα συσσιτιάρχου, αλλά την
7ην του ιδίου μηνός απεσπάσθην κατόπιν διαταγής εις τον 6ον λόχον, ο οποίος
ευρίσκετο ακόμη εις Γενή-Κιοϊ με λοχαγόν τον Παρούσην Δημ., ο οποίος μετ΄
ολίγον αντικατεστάθη υπό του λοχαγού Ηρακλείδη Βασιλείου.
Αμέσως άνευ χρονοτριβής εστάλην ως αρχιφύλαξ εις το υπ΄ αριθ. 260
φυλάκιον σιδ/κής γραμμής με εξ (6) άνδρας, ως επί το πλείστον εφέδρους,
κλάσεων 1911, 1912, & 1913. Σ΄ αυτό το φυλάκιο πέρασα ζωή
χρυσή. Είναι πάνω σ΄ ένα λοφίσκο. Εδέσποζε σ΄ όλη τη γύρω περιοχή.
Κάτω στο βάθος κυλούσε ήρεμα-ήρεμα τα νερά του ο Νέστος. Κυνήγι άφθονο.
Προπαντός περιστέρια και λαγοί. Αγριογούρουνα άφθονα. Ψάρια του ποταμού
άφθονα. Αλλά το πιό άφθονο ο καπνός, το γάλα, το τυρί, που οι Τούρκοι
βοσκοί, μας τα προσέφεραν γιά να έχουν τη φιλία μας και γιά να μπορούν
να περνούν τα κοπάδια τους από τα κοντινά μας μέρη γιά πότισμα. Αλλά
πολλοί στρατιώτες, Θηβαίοι ως επί το πλείστον και ειδικοί στο κλεψιμιό
των κατσικιών, δεν άφηναν τους Τούρκους βοσκούς... αφορολόγητους.
Πάντα, όταν θα μας πλησίαζαν στην...
- 5 -
...περιοχή των Φυλακίων, θα τους γινόταν η ζημιά ή με κατσίκι ή με γίδα.
Φοβεροί κατσικοκλέφτες αλλά και καλοί τεχνίτες στην ψησταριά.
Κατά τον Σεπ/βριον του 1914 μας αντικατέστησεν ο 3ος λόχος. Και
έτσι μας χαλάσανε το αξέχαστο χουζούρι κάτω απ΄ τα παχύσκια και δροσερά δέντρα
με το σπληνάντερο και τις ψησταριές. Εδώ δε πρέπει να σημειώσω ότι ο εφοδιασμός
του λόχου μας, έστελνε μόνον όσπρια και αυτά όχι καλής ποιότητος. Τα δε ρεβύθια
πάντοτε άβραστα. Έτυχε δε μέσα στο τσουκάλι
να βράζουν και να μένουν 3-4 μέρες για να καλυπτόμεθα από
τυχόν αιφνιδιαστική επίσκεψη αξιωματικού του λόχου προς έλεγχον - τι τρώμε
και τι πίνουμε. Διότι επανειλημμένως εγένοντο τοιούτοι αιφνιδιασμοί γιά
να μας αναγκάσουν νάμαστε επί ποδός μέρα-νύχτα, γιά το φόβο
εισβολής Κομιτατζήδων. Αλλά παραλλήλως να βρούν και το ψητό γιά να μας
καθίσουν στο σκαμνί, οι ευφυείς όμως Μαινιδιάτες στρατιώται από τέτοια ήταν
φωστήρες. Όλα τα βόλεβαν. Το σφαχτό κρεμασμένο κοντά στο ποτάμι μέσα σ΄ένα
πελώριο βάτο-ψυγείο. Τα υπολείμματα των σφαχτών στο ποτάμι. Και έτσι μήτε
γάτος - μήτε ζημιά.
Ο μακαρίτης ανθ/γός Χατζόπουλος, που ως θα δούμε παραπέρα
πως εξετελέσθη στο Γουδί το 1916, ερχόταν τακτικά, γιατί είχε φαίνεται
μυρισθή κάτι τι και επιμόνως ζητούσε μεζέ σπληνάντερου. Αυτό δε το
ζητούσε βασιζόμενος στους Μαινιδιάτες. Αυτοί ήταν πασίγνωστοι
κατσικοκλέφτες, αλλά και μέχρι απίστευτου βαθμού πονηροί και
καχύποπτοι και δικαίως, γιατί ο Χατζόπουλος (τσουλιάς το παρατσούκλι),...
- 6 -
... χόρευε μαζί τους τον Τσάμικο, αλλά δεν τώχε τίποτα να τους
χορέψη και τον άλλο Τσάμικο με καμμιά φυλακάρα μηνιαία ή και περισσότερο.
Γι αυτό τηρούσαν σιγήν ιχθύος και με τις ματιές ήσαν όλοι εν τάξει.
Την 1ην Δ/βρίου 1914 απεσπάσθην εις τον Δ΄ Λόχον Βοηθητικών. Πέντε
μήνες ζωή και κόττα. Σ΄ αυτό το διάστημα ειργάσθην εις το «Εμπρός» του
Οικονομίδη. Ήταν μιά εφημεριδούλα αρκετά καλή. Δυό-τρείς τυπογράφοι Αθηναίοι και
αρχιεργάτης ο Ευριπίδης ο Κωνσταντινοπολίτης. Πρωτύτερα το «Εμπρός«
εξεδίδετο στη Θεσ/νίκη, αλλά δεν τάβγαζε τα έξοδα και μεταφέρθη στην Καβάλλα και
δω γιά λίγον καιρό, γιατί έπαυσε να
εκδίδεται. Δεν ήσαν ακόμη οι Καβαλλιώτες ώριμοι γιά να στηρίξουν ντόπια εφημερίδα.
Οι ελάχιστοι αναγνώστες διάβαζαν εφημερίδες Αθηνών και Θεσ/νίκης.
Τον 7/βριον & 8/βριον του 1914 απεσπάσθην εις Παλ. Καβάλλαν και
την 20ην Μαϊου 1915 μετεκλήθην εις το Συν/γμά μου και εις τον 6ον λόχον,
όπου ανήκουν, με Επιλοχίαν τον Πούλον Δημήτριον.
Εις Παλαιάν Καβάλλαν εγίνοντο οχυρωματικά έργα, στα οποία ειργάζοντο
στρατιώται και πολίται. Ο 1ος λόχος, ο οποίος ευρίσκετο εκεί, υπό τον λοχαγόν
Σκανδούλην Σεραφείμ ησχολείτο μ΄ αυτήν την εργασία και εζήτησε και οκτώ (8) δεκανείς
προς συμπλήρωσιν των στελεχών του.
Πράγματι ξεκινήσαμε ένα πρωϊνό οκτώ (8) δεκανείς με επί κεφαλής τον αρχαιότερον Νικ.
Γρατσούνην, ο οποίος θέλοντας να κάνη τον έξυπνον,...
- 7 -
... έχασε τον προσανατολισμό του και καθυστερήσαμε δυό ώρες ώσπου να
φθάσουμε στο χωριό Τζαρί. Το αποτέλεσμα αυτής της μικρής αργοπορίας
ήτο να την πληρώσουμε με δεκαήμερον φυλάκισιν.
Την 25ην Ιουλίου ορίσθην συσσιτιάρχης εις τους Νέους Στρατώνας του
Καρά-Ορμάν. Διοικητήν λόχου είχον τον Επίλαρχον Σπυρόπουλον Σπυρίδωνα. Τότε το
Υπουργείον Στρατιωτικών διέταξε όπως όλοι οι
ανώτεροι αξιωματικοί διαφόρων όπλων να αλλάξουν τις θέσεις των με συναδέλφους των άλλων όπλων. Γι αυτό
το λόγο στον 6ο λόχο έστειλαν τον Επίλαρχο Σ. Σπυρόπουλο, ο οποίος σαν ανώτερος και μορφωμένος
αξιωματικός, με εκάλεσε στο γραφείο του και ευγενέστατα μου συνέστησε να προσφέρουμε στους στρατιώτας όσο το
δυνατόν καλύτερο συσσίτιο. Και πράγματι η αλλαγή που παρουσιάσθη με αυτόν τον αξιωματικό, θα
μας μείνη αλησμόνητος. Ό,τι το καλύτερο υπήρχε, το παίρναμε και το μαγειρεύαμε, οι δε στρατιώτες δεν ξέρανε
πως να εκδηλώσουν την χαράν των γι αυτή την αναπάντεχη αλλαγή. Αλλά
δυστυχώς αυτό ήτο γιά λίγο καιρό. Αφού έληξε η αποστολή του κ. Σπυρόπουλου,
επανήλθαμε πάλι στα παληά με λοχαγό τον κ. Ηρακλείδη επανελθόντος εξ αδείας.
Εκείνη την εποχή συναδέλφους-συσσιτιάρχας ενθυμούμαι τον Μήτσο
Τριβελά εκ Πορταριάς, τον Μαργαρίτη εκ Κατηχωρίου κ.α.
Την 12ην Σεπτεμβρίου εκηρύχθη νέα επιστράτευσις ηλικιών. Ο ορίζων
άρχισε να θολούται.
Μόνιμοι Υπαξιωματικοί του Δ΄ Σώματος Στρατού
(οικογενειακό αρχείο Βέτας Κωνσταντινίδου)
- 8 -
Φόβοι νέων περιπετειών πολεμικών ήρχισαν να παρουσιάζονται, από τη
μιά οι Τούρκοι και από την άλλη οι Βούλγαροι. Μετακινήσεις μονάδων λαμβάνουν χώραν νύκτα.
Τα σύνορα ενισχύονται. Ο χειμώνας είναι στα πρόθυρα. Καταρρακτώδεις βροχαί άρχισαν να πίπτουν.
Και ο λόχος μου να βαδίζη με πλήρη φόρτον εκστρατείας γιά το Φρούριο Ιτζέζ, μέσα σε μιά απέραντη
πεδιάδα, λασπώδη & πλημμυρισμένη. Η βροχή είχε εισχωρήσει ως το κόκκαλο. Κατάκοποι
φθάσαμε στο χωριό Δόριανη, όπου διανυκτερεύσαμε.
Εκεί μας έδωσαν οι κάτοικοι μερικά χαγιάτια και με τις φωτιές που ανάψαμε, στεγνώσαμε λίγο-λίγο το
ρουχισμό μας. Την επόμενην, 16ην Οκ/βρίου, ξεκινήσαμε υπό πυκνήν χιόνα γιά το Ιτζέζ, όπου φθάσαμε
τελείως βρεγμένοι πάλι και με μικράν ανάπαυσιν ξεκινήσαμε γιά το Οξιλάρ, προς αντικατάστασιν
του 2ου λόχου. Την 5ην μ.μ. φθάσαμε στην αντιπέραν όχθην του Νέστου με μικράς σχεδίας και
κατηυλίσθημεν εις το πλησίον Τουρκικόν χωρίον Τσακαρλή.
Αμέσως μετά ολιγόωρον ανάπαυσιν, απεστάλημεν εις το 4ον Φυλάκιον των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων
με λοχίαν τον Αλέκον Καποδίστριαν, τον υποφαινόμενον, τον υποδεκανέα Αντώνιον Τσίρον, τον
στρατ. Τάσον Κατσαρόν και άλλους. Σ΄ αυτό το Φυλάκιο δεν υπήρχε κτίριο, διότι είχαμε αποσυρθή
εμείς και οι Βούλγαροι μερικές εκατοντάδες μέτρα προς αποφυγήν προστριβών από την κυρίως γραμμή
και έτσι τα κλειστά Φυλάκια είχον εγκαταληφθή και στεγαστήκαμε σε μιά μεγάλη σκηνή. Είχαμε δε και
δυό μεγάλα σκυλιά ως φύλακας, αρκετά μεγαλόσωμα, τα οποία ήσαν οι πραγματικοί φρουροί.
Εδώ περάσαμε σχετικώς πολύ καλά. Το πρωΐ δε μιάς...
- 9 -
πού ήταν και χειμώνας, αντί γιά ρόφημα, τρώγαμε ωραίο κατσαμάκι και μέλι πρώτης
ποιότητος από το Ιτζέζ. Εδώ επίσης συνέπεσε να είναι όλοι οι φρουροί και
φιλόμουσοι και τραγουδούσαμε αρκετές μελωδίες και χορωδίες εκλεκτές του παληού
καιρού, που είχαν διδαχθή από τον μουσικοδιδάσκαλον Βασ. Κόντην στους Βολιώτας
και από γενεά εις γενεάν διετηρήθησαν επί πολλάς δεκαετηρίδας.
Ο χειμώνας ήτο πολύ βαρύς και αυτό μας δυσκόλεψε πολύ, προπαντός οι
βόρειοι άνεμοι που ήσαν δυνατοί και σκληροί μας είχαν κυριολεκτικώς τρελλάνει
, αλλά σαν παιδιά που είμασταν ακόμα τον αντιμετωπίζαμε ψύχραιμα και με τραγούδια.
Ευτυχώς εδώ δεν μείναμε και πολύ, μόνον δέκα (10) μέρες και φύγαμε γιά την έδρα του
λόχου, στο Τσακμαρλή.
Μετά ολιγοήμερον ανάπαυσιν, ανέλαβα υπηρεσία αρχιφύλακος εις το Πορθμείον
του Νέστου, αφού μας εφιλοδώρησεν ο Ταγματάρχης Αναστάσ. με δεκαήμερον φυλάκισιν,
διότι είχαμε την πρωτοβουλίαν με δέκα (10) άλλους δεκανείς, τον Νίκο τον Κάλλη από
την Μακρυνίτσα και άλλους να διαμαρτυρηθούμε γιά την κακήν ποιότητα του συσσιτίου.
Και επειδή στην αναφορά διαμαρτυρίας πήραν μέρος και (25) στρατιώται, μας παρουσίασαν
σαν στασιαστάς. Δεν τώχε δε καθόλου δύσκολο ο λοχαγός Κυριακούλης να μας στείλη
στο Στρατοδικείο. Αλλά επειδή γνωρίζαμε την κλεψιά του
και το λαθρεμπόριο που διεξήγαγε με εμπίστους Τούρκους
εξ επαγγέλματος λαθρεμπόρους, σταμάτησε να μας διώξη περισσότερο. Ολόκληρα κοπάδια
από τραγιά έφερνε ο φίλος από την Βουλγαρία και άλλα εμπορεύματα. Αλλά ποιός να
βρεθή να τον καθίση στο σκαμνί; Γενικός δερβέναγας ήταν σ΄ όλη την περιοχή. Αλλά
μήπως μονάχα αυτός;
- 10 -
Και ο προκάτοχός του Ηρακλείδης την ίδια δουλειά έκαμε με τον ίδιο τον
λαθρέμπορο. Είχαν μουστώσει στο χρήμα και τρώγοντας - τρώγοντας, τους άνοιξε η όρεξι
και κλέβανε και από την τροφή μας. Πως ήτο δυνατόν λοιπόν να βελτιωθή το
συσσίτιον; Γι αυτό, όποιος είχε το θάρρος να διαμαρτυρηθή βγαίνοντας στην αναφορά,
τον χτυπούσαν άγρια γιά να μην τολμά κανείς ούτε να διανοηθή καν τέτοια πράγματα.
Αλλά αυτά είναι γνωστά και στον πλέον απλοϊκό στρατιώτη, γιατί κι αυτός
κάτι έβλεπε.
Την 15ην Ιανουαρίου 1916 μας αντικατέστησε κάποιος λόχος του 21ου
Συντάγματος - Κρητών - και πήγαμε στη Καβάλλα. Από τας 17 Ιανουαρίου μέχρι τας
16 Ιουνίου 1916, άρχισαν τα πράγματα να σφίγγουν. Παρ΄ όλο που είμασταν πλέον
έφεδροι, με τρία (3) σχεδόν χρόνια υπηρεσίας και περιμέναμε πως και πως να μας απολύσουν,
μας άρχισαν γυμνάσια Μεραρχίας μέσα στο κάμπο προς τη Δράμα.
Ζέστη και σκόνη αφόρητη. Πιέσεις και αυστορότητες ακατανόμαστες. Ε λοιπόν,
αυτό ήταν που φούντωσε την αγανάκτησι των στρατιωτών και με σποραδικάς στάσεις που
εξεδηλώθησαν σε μερικάς μονάδας, λιγόστεψαν τα γυμνάσια και καλμάρισαν λίγο το σφίξιμο.
΄Αρχισαν να δίδουν και μερικάς κανονικάς αδείας, αλλά στους ευνοουμένους των.
Ύστερα από πολλές προσπάθειες και παράπονα, μας έδωσαν κάποια σειρά, αλλά ήταν πλέον αργά.
Οι μεγάλοι μας σύμμαχοι, ΄Αγγλοι και Γάλλοι, άρχισαν έναν άγριο αποκλεισμό
της Ελλάδος γιά να την υποχρεώσουν να δεθή στο άρμα τους και να την σύρουν
σε νέες πολεμικές συμφορές. Αλλά η κυβέρνησις των Αθηνών διέταξε αποστράτευσιν
μερικών εφέδρων των κλάσεων 1911-1913.
Ο αποκλεισμός της Ελλάδος από τους συμμάχους μας...
- 11 -
...Αγγλογάλλους όλο και μας περισφίγγει. Τα τρόφιμα στην Καβάλλα αρχίζουν
να εξαφανίζονται. Το ψωμί να μην υπάρχη, οι φούρνοι να κλείνουν. Ο λαός αρχίζει να πεινά.
Ο στρατός βρίσκεται στην ανάγκη να προβαίνη σε επιτάξεις δημητριακών στην ύπαιθρο.
Με συνεργείον επιτάξεως εστάλην στα ορεινά χωριά. ΄Αρχισε το ξεζούμιασμα των Τούρκων χωρικών.
Σιτάρι - καλαμπόκι - κριθάρι και παν δημητριακόν το πέρναμε με αποδείξεις πληρωμής.
Από πού; Βιαίως αποσπούσαμε από τους χωρικούς το ψωμάκι τους. Συγκεντρώνουμε τα σιτηρά
στο Σαρή-Σαμπάν, σε μύλους και αποθήκες. «Ο θάνατός σου, η ζωή σου», εδώ
μπαίνει στην πράξη. Χιλιάδες οκάδες συγκεντρώνουμε καθημερινώς. Οι μύλοι δουλεύουν νύχτα - μέρα.
Τα αλέσματα γίνονται με προσμίξεις σίτου - κριθής - καλαμποκιού. ΄Απλυτα - ακοσκίνιστα.
Γεμάτα χώμα και ξένες ύλες.
Ο στρατός τρώγει ψωμί που του καταστρέφει την υγεία. Έχουμε κι όλας κρούσματα
δυσεντερίας και αιματορρίας. Το δράμα αρχίζει από τις 18 Ιουνίου 1916. Ο πειναλέος στρατός
αρπάζει ό,τι βρή στα χέρια των χωρικών. Αυτοί αμυνόμενοι θάβουν τον θησαυτόν των σε λάκκους.
Η σκαπάνη ερευνά το έδαφος, αποκαλύπτονται μικροποσότητες και δημεύονται. Τρόπος του λέγειν.
Δίδονται αποδείξεις στα χωριά Μούτζινος - Νταρόβας - Τσεϊλα. Το συνεργείο επιτάξεως σκουπίζει τα πάντα.
Η ψυχή μας πονά αλλά και τι μπορεί να γίνη; «Ο θάνατός σου, η ζωή μου», είναι το σύνθημα που εξαπέλυσε
η Στρατιωτική Διοίκησις. Στο Σαρή-Σαμπάν φθάνουμε την 23ην Ιουλίου. Εκεί συναντώ τον φίλον μου Χρυσολόην Σερμπέζην,
ο οποίος μου περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα την κατάστασιν στην Καβάλλα. Πείνα... Πείνα...
Οι μέρες περνούν μαύρες και σκοτεινές... Η ανησυχία κορυφώνεται, όταν το απόγευμα
σημαίνει συναγερμό ο λόχος.
- 12 -
Πυκνοί πυροβολισμοί ακούγονται στα φυλάκια. Δεν περνούν λίγες ώρες και φθάνουν
μερικοί από τα φυλάκια και μας ανακοινούν ότι οι Βούλγαροι άρχισαν
να εισβάλουν στο Ελληνικό έδαφος. Εν τω μεταξύ ο Α΄ Ευρωπαϊκός Πόλεμος και εν
συνεχεία Παγκόσμιος, μαίνεται. Οι Γερμανοί, σύμμαχοι των Βουλγάρων αλλά και
φίλοι της Κυβερνήσεως Αθηνών, συνιστούν εις τους Βουλγάρους να εισέλθουν εις την Θράκην
και την Μακεδονίαν φιλικώς. Αλλά οι Έλληνες, φρουροί των συνόρων, τους αποκρούουν.
Πίπτουν, αμυνόμενοι του Πατρίου εδάφους. Πολλοί νεκροί και τραυματίαι.
Σύγχισις επικρατεί στα μετόπισθεν. Σε όλο το μήκος των συνόρων μέχρι των Σερρών, οι
Βούλγαροι έχουν ήδη εισβάλλει.
Περί τα εξημερώματα, ώραν 5ην, Βούλγαροι ιππείς φθάνουν στο Σαρή-Σαμπάν. Πολιορκούν
το Φρουραρχείον και τον Αστυν. Σταθμόν. Στους Στρατώνας φθάνει Βουλγαρική περίπολος
και μας αποκλείει.
Διεκόπησαν οι μεταξύ των Αρχών τηλεφωνικαί επικοινωνίαι. Ύστερα φθάνει μήνυμα από
τους Βουλγάρους να εκκενώσουμε την κωμόπολιν μέχρι της 12ης μεσημβρινής, συναποκομίζοντας
ό,τι μας είναι χρήσιμον. Ο πληθυσμός ξεσηκώνεται και φεύγει γιά την Καβάλλαν. Οι Βούλγαροι
δεν τους εμποδίζουν. Έτσι τους διέταξαν οι Γερμανοί, να είναι φιλική η εισβολή.
Χιλιάδες γυναικόπαιδα με παν μεταφορικόν μέσον ξεκινούν γιά τη Καβάλλα. Περιουσίες εγκαταλείπονται.
Παίρνουν ό,τι τους είναι χρήσιμον γιά την συντήρησίν των.
Περί την 3ην μ.μ. ανεχώρησα διά Καβάλλαν. Ο λοχαγός και Φρούραρχος του Σαρή-Σαμπάν
μας συνιστά να πάρωμε όσα μπορούμε σιτάρια. Μεταφορικά μέσα δεν υπάρχουν. Επιχειρώ να επιτάξω
μερικούς αραμπάδες. Οι Τούρκοι δυσπισπιστούν. Τέλος, φορτώσαμε τους αραμπάδες και ξεκινάμε.
Οι αποθήκες γεμάτες σιτάρια, εγκαταλείπονται. Ο υπεύθυνος ανθ/γός Μιχαλόπουλος τώσκασε
γιά την Καβάλλα με μιά σούστα και με υποχρεώνει να έχω εγώ...
- 13 -
...τα κλειδιά των αποθηκών. Εγώ αναφέρω στον Φρούραρχο το γεγονός και του παραδίδω τα κλειδιά.
Στο Φρούριο του Ιτζέζ ακούεται τουφεκίδι. Η ολιγομελής φρουρά αμύνεται. Οι περισσότεροι
είναι άρρωστοι από ελονοσία. Οι Βούλγαροι επιχειρούν να καταλάβουν το οχυρόν με δύναμιν
ενός τάγματος. Τέλος το κατέλαβαν. Οι άνδρες δεν κακοποιήθησαν. Οι 25 άνδρες μετά του ανθ/γού
Ξηδέα ηχμαλωτίσθησαν. ΄Απαντες ήσαν του 1ου λόχου του 19ου Πεζ. Συν/τος. Ο Φρούραρχος
κ. Αργυρόπουλος παραστέκεται να φύγουν όλοι οι κάτοικοι και οι στρατιώται και τέλος ο ίδιος.
Κατά τας 5 το απόγευμα πλησιάζουμε στο Τσαρμπαντί. Αγγλογαλλικά αεροπλάνα πετούν
από πάνω μας. Τέσσαρα διπλάνα & 1 μονοπλάνο περιτριγυρίζουν επάνω από την περιοχή. Πιό
κάτω από την κατεύθυνσιν της Καβάλλας, στα Χάνια, ακούεται έκρηξις βομβών, κανιοβολισμοί
προς το μέρος των οχυρών. Καλυπτόμενος σε μιά πυκνή δενδροστοιχία, προχωρώ πρός τα Χάνια. Αίφνης
ακούεται άλλη έκρηξις βομβών και σε απόστασιν ουχί μεγαλυτέραν των 100 μέτρων. Καπνός και σκόνη
εκάλυψε τον χώρον αυτόν του δρόμου. Τώρα πλέον εχθροί μας έγιναν οι Αγγλογάλλοι. Γιατί μας χτυπούν;
Όλος ο κόσμος που βρίσκεται στον απέραντο αυτόν δρόμο, σκορπάει μέσα στα άσπαρτα χωράφια
γιά να γλυτώση από το πυρακτωμένο σίδερο που μας προσέφεραν οι σύμμαχοί μας εις αντάλλαγμα των θυσιών
μας. Αίσχος... Ατιμία... Προδοσία. Τα θύματά τους, άοπλα, ανυπεράσπιστα, αθώα πλασματάκια.
Παιδιά με κομμένα χέρια, κατοικίδια ζώα, φτωχοί πρόσφυγες τώρα - πρώην νοικοκυραίοι - φύρδην-μίγδην μέσα στα γυμνά
χωράφια σκούζουν, φωνάζουν - ζητούν βοήθεια - έλεος.
Γιά μιά στιγμή σταματώ κάτω από ένα πυκνόφυλλο δένδρο, γιά να αντιληφθώ τι συμβαίνει.
Όπως είμασταν καθισμένοι πάνω στους αραμπάδες με τα επίτακτα σιτηρά μαζί με άλλους
στρατιώτας, ακούεται ένα τραχύ και ξηρό σφύριγμα. Με μιάς πηδούμε κάτω και πέφτουμε...
- 14 -
... πρυνείς. Δεξιά μας ακούεται τρομερά έκρηξις βόμβας περί τα 10 μέτρα. Ευτυχώς
ο δρόμος ήταν εν εκχώσει, δηλαδή χαμηλότερος κατά 0,50 μ. με τρόπον τινά σαν
όρυγμα και δεν μας πείραξαν διόλου τα θραύσματα της βόμβας. Όταν τα αεροπλάνα
απεμακρύνθησαν ολίγον προς ανατολάς, νέα έκρηξις βόμβας ακούσθη. Η βόμβα έπεσε
εις το Τσαρμπαντή εις τον 2ον λόχον, ο οποίος μόλις είχε φθάσει εκεί οργανώνων
άμυναν, προς παρεμπόδισιν την προέλευσιν των Βουλγάρων. Αλλ΄ ευτυχώς οι στρατιώται
του 2ου λόχου είχον διασπαρεί μέσα στα βούρλα της θέσεως εκείνης εγκαίρως, χωρίς
να σημειωθή κανέν θύμα.
Συνεχίζων την πορείαν μου προς Καβάλλαν με μυρίας πλέον προφυλάξεις,
φθάσαμε στο μικρό Γεφυράκι. Εκεί εξετυλίχθη ένα φοβερό και αξέχαστο δράμα. Αι
βόμβαι, που είχαν πέσει ολίγον πριν στο σημείο αυτό, ήταν δέσμη. Έπεσαν δε επάνω
σε μιά σούστα, επί της οποίας επέβαινεν ολόκληρος οικογένεια εκ Σαρή-Σαμπάν,
αποτελούμενη εκ δύο γυναικών, του συζύγου της μιάς ονόματι Γεράση, αλευρεμπόρου,
ένα αγοράκι 13 περίπου ετών και 3 κοριτσάκια, 2 - 4 και 12 ετών. Εκ των βομβών
εφονεύθη ο Απόστολος Γεράσης, η σύζυγος του αδελφού του, ο
οποίος είχε προχωρήσει πολύ ενωρίς διά Καβάλλαν προς ανεύρεσιν οικίας, το
αγοράκι, το οποίον δεν έφερε μεν κανέν τραύμα αλλά ήτο νεκρόν, ίσως εκ
συγκοπής, το εις τας αγκάλας της φονευθείσης γυναικός βρέφος 2 περίπου ετών.
Ετραυματίσθησαν δε η σύζυγος του φονευθέντος Α. Γεράση εις την κεφαλήν, μάλλον
ελαφρώς, το κοριτσάκι των 4 ετών του απεκόπη τελείως το αριστερό χέρι εις τον πήχυν,
ονόματι Ελένη. Δεν έπαθε απολύτως τίποτα το κοριτσάκι των 12 ετών. Επίσης
εφονεύθη ο ίππος της σούστας και μία αγελάς μετά του μόσχου. Εκεί πλησίον
επίσης ετραυματίσθη σοβαρώς εις γέρων μετά του όνου του.
Χωρίς χρονοτριβήν επεδόθην εις την παροχήν κάθε δυνατής...
- 15 -
... βοήθειας. Αφού περισυνέλεξα τους τραυματίας και με μυρίας προσπαθείας τους
επεβίβασα εις άλλα μεταφορικά μέσα, με μίαν συγγενή των θυμάτων επεδόθην και εις
περισυλλογήν διαφόρων αντικειμένων και του ρουχισμού των. Εις μίαν στιγμή ανελθών
επί της σούστας, όπως μετακινήσω την φονευθείσαν γυναίκα μετά του διετούς βρέφους
της, αντελήφθην ότι ήσαν κατεσπαρμέναι αρκεταί χρυσαί λίραι Τουρκίας, τας οποίας
προφανώς είχε εις τον κόρφον της η φονευθείσα. Αι χρυσαί λίραι είχαν τεμαχισθή
ως επί το πλείστον και τούτο διότι ένα κομμάτι της βόμβας είχε διαπεράσει την
φονευθείσαν από την κορυφήν της ράχεως με έξοδον το μέσον περίπου του στήθους,
όπου ήτο κεκρυμμένον το μετάλλινο πορτοφολάκι με τας λίρας.
Αφού συγκέντρωσα όσας ήτο δυνατόν χρυσάς λίρας, περίπου δυό γεμάτες χούφτες, τας
παρέδωσα εις την ως άνω αναφερόμενην συγγενή των θυμάτων, παραλαβών δε το μικρό
κοριτσάκι με το κομμένο χεράκι, το απέστειλα εις το Πολιτικόν Νοσοκομείον Καβάλλας
προς θεραπείαν.
Κατά την ώραν τούτην που παρείχον τας βοηθείας μου εις την σκληρώς
δοκιμασθείσαν οικογένειαν Γεράση, μας πλησίασε μία περίπολος του 21ου Συντ. Κρητών,
η οποία, μονολότι παρακληθείσα να προσφέρει χείρα βοηθείας, μόλις αντελήφθη ότι υπήρχαν
ίσως μερικές ακόμη λίρες σκόρπιες, επεδόθη στο πλιάτσικο! Αλλά σε τέτοιες περιστάσεις,
είναι δύσκολος ο έλεγχος, διότι κυριαρχούσε το «ο θάνατός σου, η ζωή μου».
Τέλος, αφού εγκατέλειψα το σημείο αυτό του δράματος, ξεκίνησα διά την Καβάλλαν,
έχων την συνείδησίν μου ήσυχον, ότι έπραξα το ανθρωπιστικόν μου καθήκον. Αλλά μόλις έφθασα εις την πόλιν
, έσπευσα να αναφέρω το γεγονός εις το φρουραρχείον, προς παροχήν μεγαλυτέρας βοηθείας
εις τα θύματα. Κατά σύμπτωσιν συνήντησα τον έτερον...
- 16 -
... Γεράσην και αφού του ανέφερον τα διαδραματισθέντα, τα οποία εν τω μεταξύ είχε
πληροφορηθή, τον ερώτησα και σχετικώς, αν τα συλλεγέντα χρυσά νομίσματα
της φονευθείσης συζύγου του, τα οποία είχα παραδώσει σε κάποια, άγνωστή μου συγγενή των,
ήλθαν εις την κατοχήν του. Και αφού με εβεβαίωσεν ότι τα νομίσματα ήσαν σε ασφαλή
χέρια και ότι ήσαν και σωστά περίπου, τότε και εγώ ησύχασα από μιά έννοια, μήπως έπεσα θύμα απάτης.
Καθ΄ όλην αυτήν την διαδρομήν μέχρι την Καβάλλαν, ο δρόμος ήτο από
συντρίμια γεμάτος. Σπασμένοι αραμπάδες και σούστες. Γυναικόπαιδα να περιπλανώνται μέσα
στα χωράφια αλλόφρονα. Τραυματίαι και νεκροί οπλίται από βομβαρδισμούς των Αγγλογάλλων.
Και μου εγενάτο το ερώτημα: Ποιοί είναι οι εχθροί μας; Οι Βούλγαροι ή οι Αγγλογάλλοι,
σύμμαχοί μας; Πάντως αυτοί την στιγμήν και οι μεν και οι δε μας κτυπούσαν. Η ιστορία
κάποτε θα γράψει την αλήθεια αυτών των γεγονότων, που μας εστοίχισαν πάρα πολλά θύματα.
Γιά μένα, η κυριώτερη αιτία ήτο ο διχασμός. Οι μεν Βασιλόφρονες ήθελαν την φιλίαν των
Γερμανών, οι δε Βενιζελικοί, ήθελαν την φιλίαν των Αγγλογάλλων. Και οι δυό αυτές πολιτικές
παρατάξεις με το θανάσιμον μίσος που τους διέκρινε και πείσμα, παίζαν σκάκι στην πλάτη
του Ελληνικού λαού, νομίζοντας ότι εξυπηρετούσαν τα Εθνικά συμφέροντα. Αλλά δυστυχώς,
όπως απεδείχθη μεταγενέστερα, και οι δυό τους κακό έκαμαν στον τόπο μας. Συμφορές
επεσώρευσαν. Δυστυχία στον λαό! Προσφυγιά, και στο τέλος μιά μεγάλη Εθνική καταστροφή!
Την Μικρασιατική!
Εύζωνοι στο μέτωπο Εσκί Σεχίρ-Αφιόν Καραχισάρ
τον Μάιο του 1922, λίγο πριν την Μικρασιατική
καταστροφή
(οικογενειακό αρχείο Ευάγγελου Παπαϊωάννου)
6η Αυγούστου του 1916. Η ημέρα αυτή είχεν ορισθή, πολύ πριν των γεγονότων
αυτών, ως ημέρα απολύσεως της κλάσεως 1913 Β΄, στην οποίαν ανήκων.
- 17 -
Αλλά με τα γεγονότα τώρα αυτά, τα πράγματα μετεβλήθησαν άρδην. Αντί απόλυσι της κλάσεώς μου,
βλέπω τώρα την αιχμαλωσίαν.
Θεσσαλονίκη 1916 - Συμμαχικό πολεμικό πλοίο
Κάρτα από το μέτωπο (Αρχείο Κ. Α.)
Ο στόλος των Αγγλογάλλων μας είχε τώρα αποκλείσει. Η πείνα άρχισε να παρουσιάζη
τα πρώτα θύματα. Οι πολίται προσπαθούν να φύγουν γιά να μην πέσουν στα χέρια των Βουλγάρων.
Μερικά σκάφη φορτηγά παίρνουν μερικά γυναικόπαιδα και τα μεταφέρουν στη Θάσο. Ο στρατός δεν
γίνεται δεκτός, ει μη μόνον αν ήθελε να προσχωρήση στο κίνημα της Θεσσαλονίκης, που έκαμε
ο Βενιζέλος.
Θεσσαλονίκη 1916 - ΄Αφιξη συμμαχικού πολεμικού πλοίου
Κάρτα από το μέτωπο (Αρχείο Κ. Α.)
Η ελονοσία μας έχει καταντήσει ανθρώπινα ράκη. Πολλοί στρατιώται τα καταφέρνουν και το σκάζουν
με βάρκες και παραδίδονται στους Αγγλογάλλους, οι οποίοι με την σειράν των τους στέλνου
στο κίνημα της Θεσ/νίκης. Όσοι δεν τα καταφέρνουν, σε λίγο θάναι αιχμάλωτοι των Γερμανοβουλγάρων.
Θεσσαλονίκη 1916 - Επιβίβαση "φιλοβασιλικών" στρατιωτών σε πλοίο
Κάρτα από το μέτωπο (Αρχείο Κ. Α.)
Την 7ην & 8ην Αυγούστου τα πολεμικά των Αγγλογάλλων βάλλουν κατά των οχυρών της Καβάλλας,
τα οποία εν τω μεταξύ είχον καταληφθή υπό των Βουλγάρων. Αεροπλάνα Γερμανικά βομβαρδίζουν
τα πολεμικά. Το θέαμα είναι ωραίον, αλλά εν ταυτώ και τραγικόν. Βόμβαι αστοχούν και
εκρήγνυνται εντός της πόλεως. Πλείστοι νεκροί εκ του αμάχου πληθυσμού.
Στας 9 Αυγούστου μας πληροφορούν ότι τα φρούρια της Παλ. Καβάλλας κατελήφθησαν υπό των
Βουλγάρων. Οι Τούρκοι της πόλεως δεν δείχνουν καμμιά στενοχώρια. Μάλλον χαίρονται!
Στας 10 Αυγούστου μονομαχία πυροβολικού, πολεμικών και Φρουρίων τη βοηθεία
αεροπλάνων. Χαλά ο κόσμος από κανονιοβολισμούς. Ασφάλεια δεν υπάρχει πουθενά.
Στην αποθήκη καπνών Μάγερ εκρήγνυται μία οβίς και σκοτώνει εργάτας.
Στας 12 Αυγούστου ο 1ος & 8ος λόχος του 19ου Πεζ. Συν/τος μετέφεραν
καμμιά τριακοσαριά καταδίκους των φυλακών Δράμας & τους σφαγείς του Δοξάτου.
Όλες αυτές τις ημέρες είμαι άρρωστος. Οι ελώδεις πυρετοί μας...
- 18 -
... έχουν πολύ προσβάλει. Η δυστυχία μέσα στην πόλη μέρα με την μέρα φουντώνει.
Ψωμί δεν υπάρχει. Από τα υπάρχοντα μικρά αποθέματα χορηγείται εκατόν (100) δράμια
ψωμί με δελτίον.
Στας 15-8-16 με Διαταγή του Δ΄ Σώματος Στρατού συγχωνεύονται αι διάφοροι
Μονάδες εις εν Τάγμα ανά Σύνταγμα. Εκ του 2ου λόχου απεσπάσθην εις τον 1ον λόχον, ο οποίος
οργάνωσε την φύλαξιν της πόλεως διά Φυλακίων. Απεστάλην ως Αρχιφύλαξ εις το 8ον Φυλάκιον πλησίον
του ναού Αγίου Αθανασίου, άνωθεν Καρά-Ορμάν.Το συσσίτιό μας είναι φασολάδα και ντοματο-ελιές.
Και να ζής μ΄ αυτά και νάχης πυρετό γύρω στους 38-40 βαθμούς. Κρέας δεν υπάρχει,
ενώ σφάγια υπάρχουν. Τα κρατά ο Εφοδιασμός γιά πισινή. Αλλά η πισινή είναι από τώρα
φανερή, θα μας τα πάρουν οι Βούλγαροι. Μιάς που φθάσαμε σ΄ αυτά τα χάλια του κακού
συσσιτίου, οι φαντάροι του φυλακίου μου εξοικονόμησαν ένα κατσικάκι και έτσι την περάσαμε καλά
δυό (2) μέρες με οικονομία. «Αν δεν κλέψης, δεν ζης σήμερα», φωνάζουν οι φαντάροι.
Στας 18-8-16 ήλθαν στην Καβάλλα τα 16ον, 17ον & 18ον Συντάγματα εκ Σερρών,
ανήκοντα στην YII Μερρχίαν. Και αυτοί την ίδιαν ιστορίαν έχουν. Κυνηγητό από παντού και
εγκλωβισμός στην Καβάλλα. Οι μονομαχίες πυροβολικού, πολεμικών και Φρουρίων συνεχίζονται,
ως και βομβαρδισμοί αεροπλάνων σε Βουλγαρικές συγκεντρώσεις. Παρά την Παλ. Καβάλλαν
τριζοβολούν οι χαράδρες και τα βουνά.
Στας 22-8-16
το Βουλγαρικόν Αρχηγείον εζήτησε από την Διοίκησιν του
Δ΄ Σώματος Στρατού, όπως τα Ελληνικά Φυλάκια εγκαταλείψουν τας θέσεις που κατείχον στα υψώματα
της Καβάλλας και αποσυρθώσιν πιό οπίσω και καταλάβουν αυτοί τας δεσπόζουσας θέσεις,
όπου υπήρχαν και μερικά οχυρά ακόμη, δια να αντιμετωπίσουν πιό καλά τους Αγγλογάλλους από την θάλασσα.
- 19 -
Στας αξιώσεις των αυτάς, το Σώμα Στρατού δεν θέλησε δήθεν να συμμορφωθή. Και το
συμπέρασμα τούτο βγαίνει από μιά Διαταγή του Σώματος προς τας μονάδας, ότι εν η περιπτώσει
επιχειρήσουν Βουλγαρικά στοιχεία να προχωρήσουν προς τας θέσεις μας, να μην προβάλωμεν ένοπλον αντίστασιν.
Την ίδιαν μάλιστα ημέραν, ανώτερος αξιωματικός του Σώματος Στρατού, ο συν/ρχης.........
επισκεφθείς τα διάφορα Φυλάκια, συνίστα όπως αποφύγωμε προστριβήν με τους Βουλγάρους.
Εις ερώτησίν μου τι να πράξωμεν αν τυχόν μας πλησιάσουν οι Βούλγαροι, ούτος, προς
κατάπληξιν όλων των ανδρών του Φυλακίου, μας είπεν: «Να τους σπρώξετε με την πλάτη»...
-Βρε παιδιά, δεν καταλαβαίνετε - τους λέγω - Όλοι οι άνδρες του Φυλακίου στέκονται αποσβολωμένοι.
Φεύγοντας ο κ. Συν/ρχης, άρχισε μεταξύ μας συζήτησις, τι πρέπει να
πράξωμε σε μιά τέτοια περίπτωση. ΄Αλλοι λένε ότι η εισβολή είναι, όπως και είναι, κατόπιν
συνεννοήσεως της Κυβ/σεως των Αθηνών μετά των Γερμανοβουλγάρων, τέχνασμα γιά να μη βγούμε
στον πόλεμο εναντίον των Συμμάχων. Και με το κόλπο της εισβολής γινόμαστε δήθεν ουδέτεροι
και έτσι ο αγώνας του Βενιζέλου να μας σπρώξη στον πόλεμο υπέρ των Συμμάχων να χρεωκοπήση.
Μιά και βρισκώμαστε πλέον σ΄ αυτή την αισχρήν κατάστασιν, περιμέναμε το μοιραίον.
Τίποτα δεν περνούσε πιά από το χέρι μας. Είμασταν άβουλα πλάσματα των ιθυνόντων.
Ό,τι θέλει ας γίνη, ήταν όλων μας η σκέψις. Αφού μας έχουν προδώσει οι αξιωματικοί μας, ημείς
δεν μπορούμε να αντιδράσουμε τώρα σε τίποτε. Είμαστε μεταξύ των πυρών.
Εν τω μεταξύ, οι ελονοσούντες στρατιώται υποφέρουν τα μαρτύρια της αρρώστιας των.
Φάρμακα δεν μας δίδουν, διότι το Υπουργείο διέταξε να μην ξοδεύονται. Αλλά και
γιατί να τα κάμουν οικονομία; Μήπως το κινίνο δεν υπήρχε; Αλλά το κρατούσαν στις αποθήκες
για να το πάρουν μαζί των.
- 20 -
Παρ΄ όλα αυτά, το βράδυ της 22ας-8-16 και ύστερα από τις συστάσεις του Συν/ρχου να μην
ενοχλήσωμεν τους Βουλγάρους, μας επεσκέφθη ο λοχαγός κ. Φορίδης, Διοικητής του λόχου και μας λέγει
να τον ακολουθήσωμε μερικοί άνδρες για να πάη να συναντηθή με τους απέναντί μας Βουλγάρους
αξιωματικούς και να εξηγηθή μαζί τους, ποιός είναι ο τελικός των σκοπός. Και μόνος
τώκανε αυτό, χωρίς κανενός τη διαταγή.
Αφού γύρισε από κάμποση ώρα στο φυλάκιο μας είπε: «Εγώ παιδιά μου φεύγω. Όποιος θέλει,
ας με ακολουθήση. Εγώ συνήθισα να παίρνω (δηλ. έδαφος) και όχι να δίνω».
Την άλλη μέρα ο Φορίδης και άλλοι αξιωματικοί έφυγαν. όπως δε μάθαμε αργότερα,
προσεχώρησαν στο κίνημα του Βενιζέλου κι έφυγαν νύκτα με διάφορα συνιάλα φωτεινά, που έκαμαν στους Αγγλογάλλους
από τους απόκρημνους βράχους της «Παναγίτσας»...(ένας απότομος και βραχώδης τόπος,
όπου ήταν μιά εκκλησούλα στο όνομα της Παναγίας και ήτο ο καθευατό Τουρκομαχαλάς). Από
το σημείο λοιπόν αυτό ήτο εύκολος η φευγάλα, αρκεί να ήθελαν οι Σύμμαχοι να τους πάρουν.
Πάντως έφυγαν πολλοί με βάρκες την νύκτα και στα ανοικτά τους περιμάζεψαν ατμάκατοι
και τους συγκέντρωσαν στη Θάσο. Αυτό δεν ήτο καθόλου δύσκολο, να φύγουμε όλοι μας από την Καβάλλα.
Αλλά οι Φιλοβασιλικοί αντέδρασαν και προτιμούσαν να μας αιχμαλωτίσουν οι Γερμανοβούλγαροι.
Τέτοια ήταν η πολιτική των. Οι μεν συμπαθούσαν τους Γερμανούς και ήσαν οι περισσότεροι
απ΄ τους αξιωματικούς του Δ΄ Σώματος Στρατού, οι δε τους Συμμάχους και για υτό το σκάζανε και κρυφά τη νύκτα.
Την 25ην Αυγούστου μας αντικατέστησε στα Φυλάκια το 17ον Σύνταγμα. Μόλις πήγαμε
στους Στρατώνας, ανέλαβα συσσιτιάρχης του 6ου λόχου προσκολλήσεως Σώματος Στρατού.
Και έτσι ησύχασα λιγάκι από ξενύχτια και τρεχάματα. Όλο το 19ον Σύνταγμα έφυγε προς το Γενή-Κιοϊ.
- 21 -
Εν τω μεταξύ όλα τα οχυρά παρεδόθηκαν στους Βουλγάρους με πρωτόκολλο.
Εν τω μεταξύ έκαμαν την εμφάνισίν των και τα Γερμανικά αεροπλάνα,
τα οποία κτυπούν τα πολεμικά των συμμάχων στον λιμένα της Καβάλλας,. Μιά βόμβα, αστοχήσασα,
έπεσε στην καπναποθήκη Μαρούλη, απέναντι των Γραφείων του Δ΄ Σώματος Στρατού, εφόνευσε
τρεις (3) και ετραυμάτισε τέσσαρας (4) εργάτας και μία γυναίκα. Ο καθένας φροντίζει να
σώση το τομάρι του.
Η καπναποθήκη Μάγιερ στην Καβάλα. Χρονολόγηγη: α΄ μισό 20ου αιώνα
(Μουσείο Καπνού Καβάλας, φωτογραφικό αρχείο)
Στας 28-8-16, ημέρα Κυριακή και ώρα 10 Μ.Μ. μας δίδεται διαταγή όπως ετοιμασθώμεν προς αναχώρησιν.
Πρόκειται να μεταφερθώμεν διά πλοίων στην Παλαιά Ελλάδα. Η χαρά μας είναι μεγάλη. Επιτέλους
θα φύγουμε απ΄ αυτή την κόλασι.
Αφού φθάσαμε στην παραλία, άρχισε η επιβίβασις του 16ου Συντάγματος. Το ίδιο βράδυ
αφέθησαν ελεύθεροι και οι κρατούμενοι εις τας στρατιωτικάς φυλακάς Φρουρίου. Όλοι οι κακοποιοί
των φυλακών και πολλοί άλλοι στρατιώται, μιά που βασίλευε αναρχία στην πόλι, προέβησαν εις
λεηλασίας των καταστημάτων. Κάθε είδους κατάστημα ήταν στην διάθεσί τους. Κοντά στους επιδρομείς
φυλακισμένους προσετέθησαν και πολίτες συναποκομίζοντες στα σπίτια των παντός είδους εμπορεύματα.
Προπαντός τρόφιμα. Τα χρυσοχοεία ήταν στη διάθεσι των φυλακισμένων, νομίζοντας ότι θα τα χαρούν.
Που να ξέρουν τι τους περίμενε!...
Αλλά και οι Τούρκοι δεν έμειναν αδρανείς. Μπαίνοντας στις στρατιωτικές αποθήκες,
άρπαζαν ιματισμόν και οπλισμόν, ως και κιβώτια φυσιγγίων. Βρήκαν την ευκαιρίαν να εξοπλισθούν,
χωρίς όμως να υπολογίζουν και αυτοί, τι θα μπορούσαν να τα κάμουν με τα καινούργια αφεντικά τους.
Το τι γίνεται αυτή τη νύκτα, είναι αδύνατον να το συλλάβη ο ανθρώπινος νους.
Καμμιά ασφάλεια. Η παραλία βράζει από γυναικόπαιδα κι από στρατό. Οι σύμμαχοι ...
- 22 -
... δέχονται στα καράβια των μόνο εθελοντάς. Όσοι τυχόν ζητούν να πάνε στην Παλ. Ελλάδα,
δεν τους δέχονται. Περάσαμε όλη αυτή τη νύκτα στο πόδι με την ελπίδα να φύγωμε.
Δυστυχώς, πλάνη. Γυρνάμε τα ξημερώματα πάλι στους Στρατώνες. Δεν βρήκαμε
τίποτα εκεί. Ό,τι είχαμε αφήσει ανηρπάγησαν από τους πολίτας. Ούτε καζάνι να μαγειρέψωμε, ούτε ξύλα.
΄Αλλη διαταγή επείγουσα μας δίδεται. Να εκκενώσουμε την πόλι. Πολλοί στο λιμάνι
προσπαθούν να μπουν σε καράβι κι ας τους πάνε όπου θέλουν. Φοβερός συνωστισμός. Πολλοί
πέφτουν στη θάλασσα για να μπουν στο καράβι κολυμπώντας. Μιά μεγάλη μάζα από γυναικόπαιδα
ελπίζει να φύγη, διότι τους εδόθη προτεραιότης. Συλλαμβάνω την ιδέα να μεταμφιεσθώ
σε πρόσφυγα. Βρήκα ένα δέμα με πολιτικά ρούχα στις αποθήκες του λόχου, από εκείνα που άφηναν οι
κληρωτοί. Γίνομαι ψευτοπρόσφυγας με πηλίκο ναυτικό, αλλά το παντελόνι πολύ κοντό.
Σωστή γελοιογραφία. Ψάχνοντας - ψάχνοντας βρίσκω ένα παντελόνι, αυτό μακρύ μεν,
αλλ΄ ο καβάλλος ολόκληρος έλειπε. Εν πάση περιπτώσει πρέπει ο αντικειμενικός μου
σκοπός να πραγματοποιηθή. Το φορώ και το τρύπιο πάνω από το κοντό κι έτσι είμαι εν τάξει.
Αναμιγνύομαι με τους πρόσφυγας, αλλά αποτυχία! Με διακρίνουν από την προφορά ότι δεν
είμαι πρόσφυγας και με αποκλείουν να μπω στο καράβι. Πάλι στη στρατώνα. Σκέφτομαι
να μείνω στην πόλη σαν πολίτης, αλλά τι γίνεται αργότερα, όταν την καταλάβουν οι Βούλγαροι!
Γνωστοί μου αξιωματικοί μου συνιστούν να παραιτηθώ από τέτοια σκέψι. Καλλίτερα πολλοί
και συγκεντρωμένοι. Πιό πολύ ασφάλεια.
1916 - Έλληνες πρόσφυγες μετά την Βουλγαρική εισβολή
Κάρτες από το μέτωπο (Αρχείο Κ. Α.)
Εν τω μεταξύ, κατόπιν πολλών συσκέψεων στο Σώμα Στρατού των ανωτέρων αξιωματικών
με αντιπροσώπους Γερμανοβουλγάρους, παίρνεται η απόφασις, όπως μας μεταφέρουν στη Γερμανία.
Αλλά δεν το λένε καθαρά, για να μη παρουσιαστή...
- 23 -
... αντίδρασις από αντιφρονούντας. Και έτσι μας σερβίρουν μιά ψεματούρα, ότι δήθεν μέσω Βουλγαρίας
- Σερβίας, θα μπούμε στην Ελλάδα. Και έτσι το κόλπο έπιασε. Πολλοί, που θα πήγαιναν εθελονταί στους
Συμμάχους από ανάγκην, προτίμησαν να μείνουν, και την πάθαμε χειρότερα.
Αφού πλέον είχαν όλα ετοιμασθή, περί ώραν 7ην απογευματινήν, δίδεται ει τας μονάδας η σειρά
αναχωρήσεως, η οποία θα αρχίση στας εννέα (9) η ώρα.
Ξεκίνησαν τα συντάγματα, τα οποία, όπως είχα πη πιό πάνω, συνεπτύχθησαν σε τάγματα.
Εγώ ηκολούθησα τα μεταγωγικά, καθότι ήμουν συσσιτιάρχης. Εις τους Αμπελοκήπους γίνεται
η συγκέντρωσις όλων των Μεταγωγικών και του Ιππικού Συν/τος. Περί ώραν 11ην πρωϊνήν ξεκινούμε.
Προπορεύεται το Ιππικό. Περνούμε το Γεντίκι-Μαντέμ-Τσιφλίκι και φθάνουμε στους Φιλίππους
όπου και κατηυλήσθημεν.
Περί την 2αν απογευματινήν ξεκινήσαμε διά Δράμαν. Περνούμε το Δοξάτο. Εδώ
συναντήσαμε και το 4ο Τάγμα Μεταγωγικών, το οποίον προσεπάθησε διά λέμβων και φορτηγίδων
εκ Καβάλλας να διαφύγη προς Θάσον, αλλά οι Σύμμαχοι δεν τους επέτρεψαν και τους γύρισαν
πίσω και έτσι φθάσανε σε κάποιο έρημο όρμο παρά το Τσάγεζι και φθάσαν κι αυτά στο Δοξάτο.
Εδώ οι Βούλγαροι είχον εγκατασταθή. Μας αφήρεσαν δε από τα όπλα τα κινητά ουραία, τα
οποία εκράτησαν. Σε όλη αυτή τη διαδρομή από Καβάλλας μέχρι Δοξάτου ο δρόμος ήτο
γεμάτος από πολεμοφόδια και ιματισμό, που απερρίπτετο υό των στρατιωτών ως άχρηστος
ή ως πλεονάζων διά το βάρος του.
Ξεπερνώντας την Τζατάλιζαν περί ώραν 6ην απογευματινήν, φθάσαμε στη Δράμα. Την 31ην Αυγούστου
εστρατωνίσθημεν εις τους παλαιούς στρατώνας του νηχανικού, που βρίσκονταν σ΄ ένα ύψωμα της πόλεως.
Δέον να σημειωθή ότι, φεύγοντας από την Καβάλλα, ανοίξαμε ένα κιβώτιο στας αποθήκας του...
- 24 -
...Συν/τος που περιείχε μία κασσετίνα με χειρουργικά εργαλεία και άφθονο κινίνο.
Αφού πήραμε κάμποσα κουτιά με κινίνο και τη χειρουργική κασσετίνα, πήρα κι ένα πιστόλι Γκόλες και
δυό κουτιά σφαίρες. Αυτά εκρύβησαν καταλλήλως στα σκεύη του μαγειρίου.
Την 1ην Σ/βρίου στη Δράμα γίνεται λεηλασία των Αποθηκών του Στρατού.
΄Αφθονο υλικό υγειονομικό πουλιέται από τους φαντάρους αντί ευτελούς τιμής στους
πολίτας και στους Φαρμακοποιούς. Πολλοί στρατιώται με δοχεία περιέχοντα καθάρσιο το προσφέρουν στους Φαρμακοποιούς
μαζί με πακέτα βάμβακος. Αλλά η ρωμέϊκη πονηριά κι εδώ δεν άργησε να δράση.
Πολλοί συνεπλήρωναν τα δοχεία με το καθάρσιο, το οποίον σπάνιζε στην αγορά, με νερό.
Και έτσι κοντά στο φθηνό, την πάθαιναν οι αγορασταί από τους έξυπνους.
Αλλά δεν βαρυέσαι - τζάμπα ξύδι, γλυκύτερο και από το μέλι - που λέει κάποια λαϊκή παροιμία.
΄Αλλως τε και τα Ελληνικά χαρτονομίσματα δεν θάχαν πλέον καμμιά ανταλλακτική αξία,
μιά που οι Βούλγαροι θα έθεταν εντός ολίγου το δικό τους νόμισμα σε κυκλοφορία.
Κι εδώ οι Δραμινοί άρχισαν να αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας και των στερήσεων.
Οι σιδηροδρομικοί συρμοί ετοιμάζονται δι΄αναχώρησιν. Πρώτα επιβιβάζονται τα 22ον και 23ον Συντάγματα.
Εδώ τα σφάγια είναι άφθονα. Κάθε μέρα οι λόχοι παρασκευάζουν συσσίτιον από κρέας. Έχουν
συγκεντρωθή ολόκληρα κοπάδια από τα Συν/ματα της Δράμας & των Σερρών. Μόνον από καυσόξυλα παρατηρείται έλλειψις. Αλλά
και αυτό τακτοποιήθηκε χάρις στην εφευρετικότητα του ρωμηού. Εκεί κοντά στους
Στρατώνας υπήρχε ένα τεράστιο γήπεδο περιμαντρωμένο, στο οποίον υπήρχον πολλαί εκατοντάδες διτρόχων κάρρων
του Στρατού, αλλά μεν εν καλή καταστάσει, ...
- 25 -
...άλλα δε ημικατεστραμμένα, με το σήμα κατασκευής του εργοστασίου Αφων Μπένη-ΒΟΛΟΣ.
Εδώ λοιπόν ήτο το δάσος ξηλεύσεως.
Μιά που θα τα εγκαταλείπαμε στους Γερμανοβουλγάρους, καλλίτερα δε θάταν να
λύσωμε το πρόβλημα της καυσίμου ύλης; Αυτό και έγινε.
Το κουτί κασσετίνα με τα χειρουργικά
εργαλεία, σε μιά επιθεώρησι των μαγειρικών σκευών, έπεσε στην αντίληψι του λοχαγού Ηρακλείδη, ο οποίος μας το πήρε.
Ευτυχώς ο συνάδελφός μου Απ. Τσακμάκης, από την Κερασιά Βόλου, είχε κρατήσει ένα ψαλιδάκι και μ΄ αυτό κάναμε το
μανικιούρ καθ΄ όλο το διάστημα της αιχμαλωσίας μας.
Την 6ην Σεπ/βρίου παρητήθην από συσσιτιάρχης και ανέλαβεν ως τοιούτος ο Απ. Τσακμάκης.
Περί την 2αν απογευματινήν ώραν, σμήνος Αγγλογαλλικών αεροπλάνων έρριψαν βόμβας
εις τον Σταθμόν Δράμας, χωρίς μεγάλας ζημίας.
Και σήμερον την 7ην Σ/βρίου εγένετο επιδρομή αεροπλάνων στο Σιδηρ. Σταθμό. Αυτή τη φορά μεγαλύτερες καταστροφές.
Αλλά αυτή τη φορά είχαμε και θύματα από κάμποσες κόττες του Σταθμού, με τας οποίας εποίκιλαν
το συσσίτιόν των μερικοί καλοφαγάδες, αλλά και άφοβοι φαντάροι.
Κατά τη στιγμή της επιδρομής βρισκόμουνα κάτω από ένα παχύσκιο δένδρο με
τον Στάμον Αδαμάκην & τον Κώσταν Κωνσταντίνου και τρώγαμε. Με την πρώτην
ομοβροντίαν τραπήκαμε σε φυγή μ΄σα στα καπνοχώραφα. Ευτυχώς όμως δεν μας έθιξαν ποτέ
τα αεροπλάνα των συμμάχων κατά την διαμονήν μας εις Δράμαν.
Κείνες τις ημέρες άρχισε κάποια ζύμωσις ανάμεσα στους στρατιώτες και σε
ωρισμένους υπαξιωματικούς, όπως συμπήξουμε ένα σώμα εξοπλισμένον και με τη Σημαία του Συντάγματος
κατά πρότυπον του λοχίου Π. Ψωμά εκ Μακρυνίτσης και να τραπούμε προς το Παγγαίον, διανοίγοντας
έτσι ένα διάδρομο ανάμεσα στους Βουλγάρους και να ξεφύγουμε απ΄...
- 26 -
...το Παγγαίο προς τα Νότια για να μπούμε στην Ελλάδα, την Ελεύθερη. Αλλά ύστερα από πολλές συσκέψεις και από πληροφορίες
που είχαμε για την τύχη πολλών μεμονωμένων αποδρασάντων, εγκατελείθφη αυτή η ιδέα της ομαδικής φυγής,
γιατί δεν μπορούσαμε να βασιστούμε σε κανέναν άλλο παράγοντα, ει μη μόνον στην αποφασιστικότητά μας.
΄Αλλως τε προς το μέρος του Παγγαίου ακούονται συνεχώς κανιοβολισμοί, οι δε σιδηρ/κοί συρμοί
συνεχώς μεταφέρουν Βουλγαρικό στρατό και τον προωθούν στα Νότια διαμερίσματα.
Ήλθεν η σειρά της VII Μερρχίας για αναχώρησι. Πολλοί έφεδροι εζήτησαν τα απολυτήριά των και έμειναν στη Δράμα.
Στας 10-9-16 και ώραν 10ην πρωϊνήν επεβιβάσθημεν του σιδ. συρμού και ξεκινήσαμεν για το Γκέρλιτς
της Γερμανίας, που είχε ορισθεί ως τόπος της διαμονής μας καθ΄ όλον το διάστημα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στας 11-9-16 και ώραν
4ην π.μ. φθάσαμε εις Οξιλάρ.
Την 5ην π.μ. ξεκινά ο συρμός και εισερχόμεθα εις το Βουλγαρικόν έδαφος, ώραν 8.30΄ φθάσαμεν εις τον Σιδ. Σταθμόν Ξάνθης και εν συνεχεία στους
σταθμούς Καζαζακιοϊ - Γιασίκιοϊ - Ναρλιούκιοϊ
πλησίον του Πόρτο-Λάγο. Ώρα 12.15΄ στη Γιουμουλτζίνα. Ωραία πόλις. Με μικράν στάθμευσιν και ώραν 5.20΄μ.μ.
ξεκινάμε και φθάνουμε
στο Ντεμίρ-Μπέϊλι. Εδώ συναντούμε άλλο τραίνο με Τουρκικό στρατό, πολύ καλά ενδεδυμένον,
στο Κιουσέλ Μεϊζίν, Καρκάς Βόδωμα, Φερετζίκ, ωραίον Ελληνοχριστιανικόν χωρίον, άλλοτε
κατεστραφέν υπό των Τούρκων κατά τον πόλεμον.
Στας 12-9-16 στο Μπεμπεκλί, 7.45΄ Σουφλί, ωραιοτάτη κωμόπολις, στο Κουλελή Μπουργάς
και στας 1.10΄ στον Σιδ. Σταθμόν Ανδριανουπόλεως. Ο σταθμός απέχει της
πόλεως περί τα 0,20΄ λεπτά. Η πόλις κατέχεται υπό των Τούρκων με πλήθος Τεμένων, τα
οποία φαντάζουν από μακρυά επιβλητικά. Εδώ μας διένειμαν...
- 27 -
... φαγητό: Μελιτζάνες με κρέας και άρτον. Μας φρόντισαν οι Γερμανοί και για το συσσίτιον.
Ώρα 2.30΄ αναχώρησις, περνάμε τον Έβρον ποταμόν διά μεγάλης γεφύρας, η οποία σε πολλά σημεία ήτο
κατεστραμμένη, αλλά προσωρινώς επισκευασμένη και εν συνεχεία τους σιδηρ. σταθμούς Ανδρίεβο -
Λουμπινέτς - Τζουσμά, 7ην μ.μ. Φιλιππούπολις. Είναι νύκτα και δεν είδαμε την πόλι, αλλά ο Σταθμός
πολύ μεγάλος και ωραίος. Μας διένειμαν συσσίτιον φασόλια με κρέας και άρτον.
Σιδηροδρομικός Σταθμός Φιλιππούπολης
Κάρτα της εποχής(Αρχείο Κ.Α.)
Ώρα 11.30 μ.μ. αναχώρησις. Περνάμε τους σιδ. Σταθμούς Κοτζάνκιοϊ - Σέστριμο - Μπέλοβο -
Σταμπάλοβο - Εχτιβάν - Βακαρέζ - Νοβοσάλεσι(;) - Κατζιχάν και ώραν 12.30
εις Σόφιαν.
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Σόφιας
Κάρτα της εποχής (Αρχείο Κ.Α.)
Ο σιδηρ. Σταθμός ωραιότατος. Η πόλις κτισμένη στις πλαγιές μιάς λοφοσειράς.
Μιά μεγάλη εκκλησία με τους τρούλους της κεκαλυμμένους με χρυσά φύλλα, δεσπόζει σ΄ όλη την πόλι.
Είναι πράγματι ένα καλλιτέχνημα. Εδώ μας διένεμον συσσίτιον: Κρέας με ρύζι και άρτον με (2) δύο αυγά.
Σόφια, άποψη της πόλης από κάρτα της εποχής
(Αρχείο Κ.Α.)
Ώρα 3η πρωϊνή αναχώρησις και διά των Σταθμών Κοσμιπρόδ - Σλίβνιτσα - Αλτομέροφτσα -
Δραγομάν - Γέτνιτσα - Τσαριμπρόδ - Σάκοβο - Πιρότ - Μπέλλα Παλάγκα - Κρεβένη Κρίστ,
φθάνουμε ώραν 4ην πρωϊνήν στη Νύσσα της Σερβίας, αφού εις τον Σταθμόν Κρεβένη Κρίστ αλλάξαμε
αμαξοστοιχία. Τώρα ταξιδεύουμε μέσα στη Σερβία, είναι κι αυτή κατειλημμένη παρά των Γερμανο-Βουλγάρρων.
Στη Νύσσα μας διένεμον συσσίτιον: Κρέας παστουρμά με σιμιγδάλι.
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της Νύσσας το 1916
(Αρχείο Κ.Α.)
Περνούμε τον ποταμόν
Μουράβαν, μεγάλος ποταμός, και διά των Σταθμών Κιούμπριζα - Ζακούτινα - Ράμποδο - Μάρκοβα
και μερικούς άλλους, φθάνουμε στο Βελιγράδι.
Βελιγράδι, Σιδηροδρομικός σταθμός
(Κάρτα από το μέτωπο, Αρχείο Κ.Α.)
Εκεί πλυθήκαμε στα λουτρά καθαριότητος ομαδικά, κατά
διμοιρία, μας έδωσαν καθαρά εσώρρουχα και αφού πέρασεν από τους κλιβάνους όλος ο ιματισμός,
αναπνεύσαμε επιτέλους από την ψείρρα, που μας είχε κυριολεκτικά ρουφήξει όλο το αίμα μας. Το
Βελιγράδι ήτο σχεδόν έρημο και πολύ κατεστραμμένον από τους βορβαδισμούς.
- 28 -
Εδώ τον λόγον έχουν οι Γερμανο-Αυστριακοί. Απεβιβάσθημεν της αμαξοστοιχίας.
Οι αξιωματικοί δι΄ αμαξών ωδηγήθησαν εις ξενοδοχεία & λέσχας, οι δε φαντάροι &
οι υπαξιωματικοί με οδηγόν Αυστριακόν υπαξιωματικόν ωδηγήθημεν πάλιν στον Σιδηρ. Σταθμόν,
όπου μας εδόθη το συσσίτιον, αποτελούμενον εκ κρέατος βραστού.
Μετά ολιγόωρον ανάπαυσιν, πεζή διέβημεν την γέφυραν του Δουνάβεως,
η οποία ήτο προσωρινή, στηριζόμενη επί λέμβων και σε πολύ μεγάλο μήκος.
Ολίγα μέτρα πιό πέρα ευρίσκετο η μόνιμος γέφυρα, η οποία ήτο τελείως κατεστραμμένη από τους Σέρβους,
για να παρεμποδίσουν την εισβολήν των Γερμανών.
Καθ΄ όλον αυτό το διάστημα, οι αξιωματικοί μας δεν ήταν κοντά μας, κι αυτό μας
πίκρανε πολύ, γιατί μας διοικούσαν Αυστριακοί αξιωματικοί και σαν ρωμηοί εθίγη το φιλότιμό μας.
Οι φαντάροι μας τέτοιες απουσίες των αξιωματικών μας τις πρόσεχαν πολύ κι άρχισε στις μονάδες να δημιουργήται
θόρυβος. Πολλοί άρχισαν ανοιχτά να τους κατηγορούν και σιγά-σιγά άρχισε να γεννάται κάποιο
αόρατο μίσος εναντίον των.
Αφού τέλος φθάσαμε στην αντιπέραν όχθην του Δουνάβεως, όπου το Σεμλίνον, πόλις παραδουνάβεως της Ουγγαρίας
και μετά δίωρον πορείαν φθάσαμε στο Φράτζεσταλ, ένας ωραιότατος αγροτικός, εργατικός συνοικισμός, με όμορφα μονόροφα
σπιτάκια, με ωραίους δρόμους, με ωραιοτάτη εκκλησία, τις μπύρες και τα εμπορικά καταστήματα,
κινηματογράφο και θέατρο.
Τα σπιτάκια αυτά ωραιότατα, επιπλωμένα & ηλεκτροφώτιστα. Οι κάτοικοι του οικισμού μας παρεχώρησαν διαμερίσματα, όπου μείναμε
πέντε (5) ημέρες. Στο κάθε σπιτάκι έμειναν 10-15 άνδρες. Εδώ πέρασαν όλες οι αποστολές.
Το ανδρικόν φύλον απουσιάζει ένεκεν ο πόλεμος. Τις γεωργικές δουλειές τις κάμνουν οι γυναίκες,
οι οποίες είναι μεγαλόσωμες & αρκετά ωραίες. Είναι δε με το παραπάνω περιποιητικές. Τσιγάρο
και εν γένει καπνός δεν υπάρχει.
- 29 -
Μόνον κάτι σιγαρέττα σαν πούρα, από φύλλα καπνού έξωθεν και μέσα φύλλα αρωματικά του δάσους.
Πάντως με την ψευδαίσθησι ότι καπνίζαμε πούρο, είμαστε ικανοποιημένοι.
Τα χρήματα εδώ ανταλλάσονται: Με 5 δρχ. παίρνομε 6,5 κορώνες.
Όλα τα είδη είναι πανάκριβα. Στας 18-9-16 μας έκαμαν αντιτυφικόν εμβολιασμόν.
Οι αξιωματικοί μας δεν εφάνησαν ακόμη στο Φράντεσταλ, φαίνεται πως καλοπερνούν στο Βελιγράδι
με τους Γερμαναράδες κι ούτε νοιάζονται καθόλου γιά τους άνδρες των, οι αφιλότιμοι.
Προχθές μόνον στείλανε τον ανθ/γό Σεραφείμ Παυλόπουλο να μας συστήση να είμαστε φρόνιμοι
και άλλες κουταμάρες. Αλλ΄ αυτό είναι ανθρωπάκι και ό,τι του σφύριξαν μας τάπε και με τα
χάχανα των φαντάρων έφυγε ο καϋμένος. Την άλλη μέρα στείλανε τον ανθ/γό Ν. Ξυδέα και τους
επιλοχίας Αθ. Βαμβακάν & Απ. Κόκκαλην να μας κάμουν θεωρίαν καλής συμπεριφοράς και τα τοιαύτα
γιά να κοιμούνται ήσυχοι. Αλλά οι στρατιώται με φωνές διαμαρτυρίας τους είπαν ότι οι κ.κ. Αξιωματικοί
ώφειλαν να βρίσκωνται κοντά μας και να μοιράζονται τον πόνο μας, μιά και βρεθήκαμε
στη παγίδα της αιχμαλωσίας, που οι κ.κύριοι αξιωματικοί τη μετέφραζαν σε φιλοξενεία των Γερμανών.
Βέβαια γι αυτούς ήτο φιλοξενεία γιατί καλοπερνούν. Αλλά η απουσία των αξιωματικών άρχισε να
δημιουργή μέσα στην τάξι των υπαξιωματικών, έριδας. Πολλές φορές ήλθαν σε προστριβές
με τους άλλους λόχους γιά ασήμαντα πράγματα. Πάντως, όλοι μας λίγο ως πολύ είχαμε μιά νευρικότητα.
Σήμερα έφθασε στο Φράντζεσταλ και η τελευταία αποστολή από τη Δράμα. Η χωροφυλακή και το
4ον τάγμα Μεταγωγικών. Αυτοί μας διηγήθησαν ότι η ζωή στην Καβάλλα ήτο
κόλασις. Θάνατοι απ΄ την πείνα καθημερινώς σημειούνται. Οι Τούρκοι ωργίασαν εις βάρος
των Ελλήνων κατοίκων, συνεπικορούντων και των Βουλγάρων, παρά τα μέτρα που έλαβον οι Γερμανοί
γιά την προστασία του πληθυσμού. Την 20ην Σ/βρίου 1916 ξεκινήσαμε...
- 30 -
... από το Σεμλίνον σιδ/κώς σε βαγόνια 2ας & 3ης θέσεως.
Σεμλίνο, Σιδηροδρομικός σταθμός
(Κάρτα από το μέτωπο, Αρχείο Κ.Α.)
Περνάμε από τους σιδ. Σταθμούς:
Νόβα Ραζόνα - Στάρα Ραζόνα - τον Δούναβιν εντός Ουγγρικού εδάφους και φθάνουμε στην μικρά
πόλιν Οζβιδά. Όλη τη νύκτα ταξιδεύαμε, το ψύχος αρχίζει να γίνεται αισθητό. Ξημερώνουμε στο Σιδ. Σταθμό
Κισκόρο. Αφού πήραμε το ρόφημά μας με τυρί πικρό, ξεκινάμε ολοταχώς και φθάνουμε στις 1 το μεσημέρι
στην μεγαλούπολι Βουδαπέστη. Εδώ χιλιάδες γυναικόπαιδα, καθώς και στους ενδιάμεσους σταθμούς, βγαίνουν
και μας χαιρετούν με τα μαντήλια και με άνθη. Φαίνεται πως ο λαός δεν έχει ιδέα της παρουσίας μας
και ίσως να μας υποδέχονται γιά συμμάχους των, μιά δε και που οι δικοί των λείπουν στο μέτωπο
παρηγορούνται βλέποντας και καλωσορίζοντας στρατιώτας.
Ο «Ανατολικός Σταθμός» της Βουδαπέστης (επάνω) και άποψη της πόλης
(κάτω).
(Κάρτες του 1916 από το μέτωπο, Αρχείο Κ.Α.)
Αχ! Αυτός ο πόλεμος! Καταστρέφει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και αφανίζει ό,τι ευγενές και ωραίο
βρίσκεται πάνω στη μητέρα γη. Δεν θα βρεθεί άραγε κάποια ισχυρά δύναμις να πολεμήση και να καταστρέψη
τον πόλεμο. Ούτε και στα λεξικά να μη φαίνεται η λέξις. Τότε ο άνθρωπος θ΄ απολαύση τα αγαθά
της ζωής. Τότε θα λείψη και η κακία, το μίσος και το έγκλημα. Κάτω ο Πόλεμος.
Την νύκτα της 20ης Σ/βρίου περνούμε από την πόλι Σεγεδίνο. Από το Σεμλίνο μέχρι τη
Βουδαπέστη δεν είδαμε κομμάτι γης ακαλλιέργητο. Αραβόσιτος - σίτος - τεύκλα είναι η καλλιέργεια ως επί το πλείστον.
Στη Βουδαπέστη τους αξιωματικούς μας εδεξιώθησαν στις λέσχες οι Αυστριακοί αξιωματικοί.
Τους παρέθεσαν γεύμα και τα σχετικά. Τη νύκτα της 21ης Σεπ/βρίου συνεχίσθη το ταξείδι
στο Παρκ-Νινώνα, όπου μας προσέφεραν τσάϊ με κονιάκ και λαχανικά. Περάσαμε βορείως της Βιέννης, ανάμεσα
από ατελείωτα δάση, επιστημονικώς υλοτομούμενα. Οι πανήψηλοι και ευθείς κορμοί των ελάτων
και γραμμικές θέσεις των, μας κάμουν επί ώρας να τα θαυμάζομεν. Το βλέμμα μας εισχωρεί
βαθειά, χωρίς να βρίσκη εμπόδιο, λόγω του ότι οι κορμοί των δένδρων είναι καθαρισμένοι από...
- 31 -
...τους κλάδους των. Ο ήλιος μεσουρανεί και μέσα στα δάση βασιλεύει η πυκνή σκιά, το μισοσκόταδο.
Σταματά η ανάσα μας από το ωραίο αυτό σύνολο. Σε πολλά σημεία υπάρχουν αγάλματα του
Εσταυρωμένου και εις την βάσιν του βάθρου του αγάλματος ταχυδρομικό κουτί και χαρτί λευκό
ακόμη γιά περαστικούς πεζοπόρους να αλληλογραφήσουν.
Το τραίνο προχωρεί προς βορράν. Το ψύχος όλο και γίνεται δριμύτερον.
Φθάσαμε στην Ουζσόνλα - στη Κιζάκζα, που απέχει από τα σύνορα της Ρωσίας 8 ώρες, στο Ylsé
- στο Teschen - Dombau.
Από χθές βράδυ δεν έχουμε πάρει μπουκιά. Φαίνεται πως οι Γερμανοί κάνουν οικονομία στα
τρόφιμα, ενώ μέχρι την Αυστρία δεν παρετηρήθη τέτοια έλλειψις. Εν πάσεη περιπτώσει, θα το υποφέρουμε κι αυτό,
αν και ο Ελληνικός εφοδιασμός είχε γαλέτα γιά τέτοιες στιγμές. Δεν εφιλοτιμήθη να μας δώση. Το κρατούσαν
γιά να τρώγουν αυτοί οι κύριοι με τις ορντινάντζες τους. Οι γραφιάδες και οι ημέτεροι.
Αυτά τα αίσχη δυστυχώς δεν πρόκειται να εκλείψουν. «Μακάριοι οι κρατούντες, αυτοί
ευφρανθήσονται» κ.λ.π. Οι δυστυχείς οι φαντάροι α βλέπουν και τα γνωρίζουν,
αλλά κατά που να πουν, να πουν τον πόνο τους.
Ύστερα από 14 ώρες νηστεία, μας έδωσαν απόψε στο Oderberg λάχανο ψιλό-ψιλό
κομμένο γιά την όρεξι και κρέας σούπα με ψιλό φιδέ, ζυμαρικό γιά να μη βαρυστομαχιάσουμε!
Ας είναι καλά.
Ο Σταθμός της πόλης Oderberg (Κάρτα του 1916, Αρχείο Κ.Α.)
Το Oderberg είναι στα Αυστρογερμανικά σύνορα. Οι σιδ. συρμοί σταματημό δεν έχουν,
οι διπλές γραμμές διευκολύνουν την κίνησι των συρμών. Κάθε 15 λεπτά της ώρας και τραίνο με
πλήθος από βαγόνια, κατάφορτο, από πολεμικό υλικό, κάρβουνο & στρατό, που στέλνεται
στα διάφορα πολεμικά μέτωπα.
Το δικό μου τραίνο συνεχίζει την πορείαν του καθ΄ όλην την νύκτα!
Φθάσαμε στο Oppeln. Δώδεκα μέρες συνέχεια μέσα στα τραίνα, χωρίς ύπνο, χωρίς μιά στιγμή ανάπαυση.
Σκεβρώσαμε από το καθησιό στους καναπέδες των βαγονιών. Μας πονά όλο το...
- 32 -
...κορμί. Δεν θα φθάσουμε κάπου να ξαπλώσουμε; Ας είναι και στο χώμα.
Μαζευτήκαμε κουβάρι δώδεκα μέρες ταξιδεύοντας και ξέχωρα άλλον ένα μήνα
στην Καβάλλα και στη Δράμα, άγρυπνοι σχεδόν κάθε βράδυ από τις σκέψεις &
τους εφιάλτες, που μας τριβέλιαζαν το μυαλό. Είναι να μη θαυμάση κανείς
την αντοχή μας;
Εδώ στο Oppeln, πήραμε το μπάνιο καθαριότητος με την σχετικήν
απολύμανσιν και αποφθειρίασιν. Η ψείρα είναι ο μοναδικός μας σύντροφος.
Δεν εννοεί να μας αποχωρισθή. Αλλά αυτή τη φορά φαίνεται ότι τη χάνουμε
την συμπαθητική συντροφιά της γιά πάντα. Α! όλα κι όλα! Οι Γερμανοί τα
σκέπτονται όλα επιστημονικώς! Δηλαδή: Μιά που θα τρώνε λίγο οι Ρωμηοί,
δηλαδή θερμίδες τόσες, όσες χρειάζονται γιά να στέκωνται όρθιοι, καλά
θα είναι να τους απαλλάξωμε απ΄ τα ζωΰφια, γιά να μη μοιράζονται τις θερμίδες.
Τέλος πάντων, το μπάνιο μας ζωογόνησε και όπως είμασταν και φρεσκοξυρισμένοι
και με καθαρώτατα βαμβακερά εσώρρουχα, γινήκαμε αγνώριστοι, ορεξάτοι.
Αυτό το μπάνιο μας έδωσε νέα ζωή, δύναμη. Συγκεντρωθήκαμε στον ευατό μας,
ξεκουράσθηκε το βασανισμένο κορμί μας.
Μας σέρβιραν τσάϊ άνευ ζαχάρεως και μιά σούπα άνευ ψωμιού
μετά το μπάνιο. Και πάλι καλά που βρέθηκαν κι αυτά!! Τα τόσο ωραία και τονωτικά!
Μερικοί μέσα στους γυλεούς είχαν κρυμμένο κανένα ξεροκόμματο, αλλά όταν μπήκανε
στην απολύμανσι οι γυλαιοί δεν τώβγαλαν & έτσι την έπαθαν. Το ψωμάκι
αυτό βρωμούσε φορμόλη & είχε γίνει δηλητήριο...
Στας 23 Σεπ/βρίου, ημέραν Παρασκευήν & ώραν 8ην πρωϊνήν, ξεκίνησε
ο συρμός υπό τους ήχους της Στρατιωτικής Μουσικής. Οι Γερμανοί ξέρουν να την γλεντούν την πείνα.
Με λίγη μουσική κάθε φορά, την ξεχνάς.
Μέσω Ντροκχάου - Μπρεσλάου φθάσαμε στον σταθμόν Λίγκνιτζ, όπου στα περίπτερα επωλούντο
περιοδικά γερμανικά με την εικόνα του συνταγματάρχου του Πυροβολικού Καρακάλου.
Ασφαλώς κανένα ύμνον θα έγραφαν & τα καλωσορίσματα.
- 33 -
Πολλοί αιχμάλωτοι εργάζονται στις σιδ/κές γραμμές, σκληρότατα. ΄Αγγλοι, Γάλλοι, Ρώσσοι, Ιταλοί.
Κατά τις 7 το απόγευμα φθάσαμε στο σταθμό του Görlitz. Αψίδες, μουσικές, παράτες.
Ο "νέος" Σιδηροδρομικός Σταθμός της πόλεως του Γκοερλιτς (Bahnhof Görlitz)
από κάρτα του 1918. Οι εργασίες κατασκευής του κράτησαν 5 χρόνια (1912 - 1917)
(Αρχείο Κ.Α.)
Μόλις βγήκαμε από τα βαγόνια μας έδωσαν τον οπλισμό μας,
που τον είχαν σε φορτηγά βαγόνια του ιδίου συρμού. Στο εστιατόριο του Σταθμού μας
έδωσαν φασολάδα άνευ ψωμιού. Ύστερα, με τα όπλα επ΄ ώμου, με τας σημαίας των συν/των
19ου & 20ου και με τας στρατιωτικάς μουσικάς προπορευομένων, άρχισε η εκκίνησις διά τους στρατώνας, μέσω της πόλεως.
Αυτή η παρέλασις εγένετο διά των κεντρικών δρόμων. Πλήθος λαού συγκεντρωμένο
εις τους δρόμους, μας παρακολουθεί. Φθάσαμε στο περιφραγμένο στρατόπεδο. Στην κυρία είσοδο είχαν μιά αψίδα
με τα Ελληνικά χρώματα και τις Γερμανικές σημαίες στολισμένη και στο μέσον με μεγάλα κεφαλαία
γράμματα τις λέξεις: «ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ» - «ΧΑΙΡΕΤΕ».
Το ψύχος είναι πολύ δυνατό. Σήμερα το θερμόμετρο δεικνύει 8 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν.
Οι στρατώνες, θάλαμοι είναι ξύλινοι με διπλά σανιδώματα και σκεπασμένοι με πισσόχαρτο.
Έχουν και από μιά θερμάστρα, καύσιμο ύλη πετροκάρβουνο. Μέσα σ΄ αυτό το στρατόπεδο,
περιφραγμένο με συρματοπλέγματα και τάφρους, υπάρχουν πολλοί θάλαμοι:
μαγειρεία, αναρρωτήρια, αφοδευτήρια και τα απαραίτητα κρατητήρια. Όλα είναι συντεταγμένα
σε ωραία σχήματα και γραμμές, που ξεχωρίζουν ωραία δρομάκια & κηπάρια με κοκκινογούλια.
Ο Νίκος Μαργαριτούλης στο χιονισμένο
στρατόπεδο "Lager Moys"
(Αρχείο Κ.Μ.)
Ο Διοικητής του 19ου Συν/τος Φλωριάς μας συνέστησε να τρώμε ό,τι μας δίνουν, να μη μιλάμε κ.λ.π.
Από την πρώτη μέρα η πείνα άρχισε να αναφαίνεται σκληρή & αδυσώπητη. Το ίδιο βράδυ
πέσαμε στα κοκκινογούλια των κηπαρίων γιά να κορέσωμε την πείνα μας. Το ψωμί που μας
δίδεται είναι 1250 γραμ. γιά τρεις ημέρες. Το συσσίτιο αποτελείται από πατάτες, σόγια,
λάχανο, οστεάλευρα, ιχθυάλευρα & κοκκινογούλια.
- 34 -
Με 100 δραχμές παίρνουμε 84 μάρκα. Δεκάδραχμο ασημένιο, 65 πφένιγκ. Η έξοδος μας
απηγορεύθη στην πόλι, μονάχα σήμερα, Κυριακή 25-9-16, επετράπη η έξοδος ανά 20 άνδρες με υπαξ/κόν.
Το Görlitz είναι ωραία κηπούπολις με όμορφες οικοδομές, με θέατρο, πάρκα κι ένα μεγάλο
άλσος. Πολλά & ωραιότατα καταστήματα, εστιατόρια, δρόμους & πλατείες. Είναι κοντά
& ένα μικρό ποτάμι ο Νάϊσες.
Πανοραμική άποψη της πόλης του Görlitz, καλοκαίρι του 1916
(Αρχείο Κ.Α.)
Με καμπίνες γιά μπάνια το καλοκαίρι & λεμβοδρόμια,
πολλές σχολές. Εις τας προθήκας των καταστημάτων φιγουράρουν οι φωτογραφίες του
Βασιλέως Κων/νου, Ελλην. Σημαίαι & φωτογραφίες των στρατιωτικών μονάδων κατά την άφιξιν των
στο Görlitz.
Η Marienplatz (επάνω) και Σταθμός Λέμβων στο ποταμό Neiße (κάτω).
Οι σημειώσεις στις φωτογραφίες από τον Νίκο Μαργαριτούλη
(Αρχείο Κ.Μ.)
26-Σ/βρίου 1916. Μεγάλη κίνησις στο στρατόπεδο. Οι αξιωματικοί από τις 8 το πρωΐ
συγκεντρώνονται, φέροντες και τα παράσημά των. Κάθε σύνταγμα θα βγάλει από μιά αντιπροσωπεία από στρατιώτας.
Πρόκειται να γίνει μιά τελετή στο Δημ. Θέατρο και να μας καλωσορίσουν. Όλα έτοιμα.
Το Δημοτικό Θέατρο του Görlitz (επάνω και κάτω) σε κάρτες του 1916
(Αρχείο Κ.Α.)
Προηγουμένης της
μουσικής εκ 50 οργάνων, ακολουθούν αι αντιπροσωπείαι κατ΄ αύξοντα αριθμόν Συν/τος μετά των
Σημαιών. Ήτοι τα: 17ον-18ον-19ον-20ον-21ον-22ον-23ον-37ον. Οι λοιποί στρατιώται μόνον δι΄ εισιτηρίου μπορούσαν
να παραστούν οικειωθελώς και ανάλογα με τον διατεθέντα αριθμόν. Από περιέργεια πήρα ένα εισιτήριο.
Αφού η φάλαγγα έφθασε στο θέατρο, κατέλαβε τα ορισθείσας θέσεις, οι αξιωματικοί στην 1ην σειρά των θεωρείων και
στην πλατεία, στη 2η & 3η & στο υπερώον οι θεαταί. Πίσω από τας αντιπροσωπείας,
τα προδρεία των διαφόρων σωματείων της πόλεως μετά των σημαιών των. Η μουσική άρχισε να παιανίζη. Αρχίζει η προσεύλευσις των
ανωτέρων αξιωματικών. Προηγείται ο σωματάρχης Ιωάννης Χατζόπουλος, συνοδευόμενος από ανωτέρους
Γερμανούς αξιωματικούς. Αφού χαιρετά με υπόκλισιν τους Γερμανούς αξιωματικούς, λαμβάνει θέσιν
εις το δεξιόν της πλατείας. Γερμανός αξιωματικός ανερχόμενος στο βήμα, επάνω στη σκηνή,
προσφωνεί τον Έλληνα Σωματάρχην γερμανιστί, ενώ άλλος Γερμανός αμέσως μεταφράζει τα λεγόμενα
ελληνιστί.
- 35 -
Ήταν χαιρετισμός εκ μέρους του Κάϊζερ με ευχάς ταχείας επανόδου στην Ελλάδα.
Φωτογραφία του "Κάϊσερ" (αριστερά) από το "Ελληνικόν Ημερολόγιον" του 1917,
(δεξιά).
(Αρχείο Κ.Μ.)
Έπειτα
εξήγησε τους λόγους διά τους οποίους ηναγκάσθη το Δ΄ Σώμα Στρατού να καταφύγη
εις Γερμανίαν. Κατόπιν ανήρχεται στο Βήμα ο κ. Χατζόπουλος, ο οποίος ευχαριστών
την Α.Α.Μ.Μ. τον Αυτοκράτορα Γουλιέλμον το Β΄ (Κάϊζερ), τον Γερμαν. Στρατόν & λαόν δια
την φιλοξενείαν, υποβάλλει υπόμνημα εκ μέρους των αξιωματικών, υπαξ/κών & οπλιτών.
Μετά την λήξιν των προσφωνήσεων, αρχίζει η μουσική να παιανίζη τους Εθνικούς ύμνους Γερμανίας &
Ελλάδος.
Ιωάννης Χαντζόπουλος, Συνταγματάρχης του Πυροβολικού, Διοικητής του
IV Σώματος του Βασ. Ελληνικού Στρατού (αριστερά)
΄Αγγελος Γκιώνης, Συνταγματάρχης Πεζικού, Διοικητής της VII Μεραρχίας
(κέντρο)
Γεώργιος Βαλέττας, Αντισυνταγματάρχης του Μηχανικού,
Επιτελάρχης του IV Σώματος Στρατού (δεξιά)
(Αρχείο Κ.Μ.)
Έπειτα ο Δήμαρχος ανερχόμενος εις το Βήμα, χαιρετίζει τους αξιωματικούς & οπλίτας
εκ μέρους των κατοίκων της πόλεως & των περιχώρων. «Μόνοι σας λέγω θα αντιληφθήτε
την θερμήν υποδοχήν, την οποίαν σας επιφυλάσσουν οι κάτοικοι της πόλεώς μου».
Αφού ελήφθησαν πλήθος φωτογραφιών από την τελετήν αυτήν & αφού η μουσική με διάφορα
εκλεκτά μουσικά τεμάχια μας εψυχαγώγησε, η τελετή έληξεν.
Παρ΄ όλα αυτά τα ωραία λόγια που είπαν, η πραγματικότης μία είναι:
Ότι όσο καιρό θάμαστε εδώ, θα υποφέρωμε κι από πείνα κι από άλλα δεινά, άγνωστα ακόμη.
Πάντως το ψωμί είναι με το δελτίο και το συσσίτιο γιά τα γουρούνια.
Και δεν φθάνει ο υποσιτισμός, μας κάνουν και γυμνάσια σαν νάμαστε κληρωτοί.
Λόγω του πολέμου, μόνο γέροι και παιδιά μείνανε στο Görlitz.
Όλες οι δουλειές γίνονται από τις γυναίκες. Στα εργοστάσια, στα καταστήματα & παντού. Γιά τις
μεταφορές των χρησιμοποιούν μεγαλόσωμα σκυλιά με έλκυθρα.
Τα μικρά παιδάκια έχουν γούστο πολύ, που μας χαιρετούν με το «Καλημέρα» και
το «Καλησπέρα». Έναν τσουλιά του 37ου Συντάγματος τον περιστοιχίζουν οι Γερμανοί
& τον περιεργάζονται. Ο τσουλιάς, ένας ορεσίβιος με τον αρειμάνιον μύστακα,
μιά τα χάνει, μιά κουρδίζεται. Θέλουν πολλοί να τον φωτογραφίσουν. Αυτός κάνει νόημα να μη βιασθούν,
με την παλάμην, γιά να στρίψη την τζίβα του.
Έχει γίνει ένα πρώτης τάξεως θέαμα γιά τις γερμανίδες & τα γερμανάκια.
- 36 -
Το συσσίτιο είναι σχεδόν το ίδιο κάθε μέρα. Τα μαγειρεία κάμουν ένα φαγητό
μέσα σε πελώρια καζάνια κτιστά. Βράζουν πατάτες με διάφορα άλλα παρασκευάσματα,
ως επί το πλείστον οστεάλευρα & σόγια. Κρέας δεν πρόκειται να δούμε. Και αν καμμιά
φορά πρόκειται να φάμε κρέας, το κάμουν κιμά, ίσα-ίσα να το μυρίζουμε.
Στας 29 Σεπ/βρίου ήλθε στο στρατόπεδο ο πρεσβευτής Θεοτόκης. Οι αξιωματικοί μας αρχίζουν να μας πιέζουν. Να!
Γυμνάσια - να θεωρίες. ΄Αρχισαν να γίνωνται πολύ ζόρικοι και τους κακοφαίνεται ν΄ ακούν
παράπονα, γιά το φαγητό προπαντός. Το Σώμα πληρώνει 1.25 την ημέρα γιά κάθε οπλίτη.
* «Ο κ. Νικόλαος Θεοτόκης είναι υιός του αειμνήστου πρωθυπουργού της Ελλάδος
Γεωργίου Θεοτόκη, όστις κατά το 1913 ανήγγειλεν εις την Α. Μ. τον Γερμανόν Αυτοκράτορα
την ανάβασιν εις τον θρόνον του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Ο κ. Νικόλαος Θεοτόκης διωρίσθη τον
Ιούνιον του 1916 πρεσβευτής της Ελλάδος εν Βερολίνω, αφού πρότερον είχε χρηματίσει
ακόλουθος της εν Βερολίνω Ελληνικής Πρεσβείας. Ο κ. Θεοτόκης, ο οποίος απολαύει μεγίστης
εκτιμήσεως παρά των γερμανικών διπλωματικών και κυβερνητικών κύκλων, ως και της κοινωνίας
του Βερολίνου, μόλις έμαθε την επάνοδον του Βενιζέλου εις την αρχήν, υπέβαλε την
παραίτησήν του και χωρίς να αναμείνη την απάντησιν της κυβερνήσεως, παρέδωσε την
υπηρεσίαν της πρεσβείας εις τον α΄ γραμματέα αυτής. Ήδη θα διαμείνη εις τον Σεν Μορίτς της Ελβετίας.»
(Από τα «ΝΕΑ ΤΟΥ GÖRLITZ» 22 Ιουνίου/5 Ιουλίου 1917, αρχείο Κ.Μ.)
Το ψύχος όσο πάει και δυναμώνει. Μπήκαμε στον Οκτώβριο. Σήμερα 4 του μηνός, μας
επεσκέφθη ο Διοικητής του Συν/τος Φλωριάς Δημοσθένης. Μας ρώτησε πως τα περνάμε.
Αφού είπαμε λίγο-πολύ τα παραπονά μας, μας απήντησε ότι, όπως περνάμε ημείς,
περνούν και αυτοί. Ενώ ως είναι γνωστόν, αυτοί τα περνούν ωραία από πάσης απόψεως, εν συγκρίσει με
ημάς και την κατάστασιι. Το σωστό είναι ότι όλα τα είδη είναι με δελτίον. Αλλά μερικοί
αποφασιστικοί, βοηθούμενοι & από τις φιλενάδες τους που απέκτησαν εν τω μεταξύ, κάμουν μαύρη αγορά.
Στην μαύρη αγορά ό,τι θέλεις το βρίσκεις, μονάχα μάρκα να έχεις. Όσοι έχουν λεπτά,
κάπως καλύτερα τρώνε στα ρεστωράν. Συνήθως κρέας κουνέλι που μπορεί να είναι και ψιψίνα...
Και κρέας βιδέλου, που κι αυτό μεταφράζεται σε αλόγου. Δεν βαριούνται πολλοί μαυραγορίτες
να τραβούν & προς τα πλησίον χωριά γιά αυγά και βούτυρο. Μα στην κατάστασι που βρισκόμαστε κι ο μαυραγοριτισμός
κάτι το καλό κάνει. Το κρέας πωλείται 25 μάρκα το κιλό, ο καφές 70 μάρκα, το λίπος 60-70 μάρκα,
μιά ρέγγα 60 πφένιγκ, 1 λεμόνι 20 πφένιγκ, τα σταφύλια 4-5 μάρκα, 1 πάκο σύκα 250 γραμμ.
3 μάρκα, 1 κονιάκ 30 πφένιγκ.
- 5 Οκτ/βρίου 1916 -
Αρχίσαμε να βγαίνωμε περίπολοι μικταί. Οι Γερμανοί με την τσιμπούκα στο στόμα, με την κεφάλα σκυμμένη και με τις
βαρειές...
- 37 -
... μπότες, όπως είναι και λίγο ηλικιωμένοι, σέρνονται βαρείς & αμίλητοι.
Εν τω μεταξύ, ο καιρός χειροτερεύει. Το πρώτο χιόνι & η παγωνιά
μας τρυπάνε το κορμί. Σίγουρα αυτός ο χειμώνας πολλούς από μας θα ξεκάνη.
Πάρα πολλοί άρρωστοι στα Νοσοκομεία. Πλευρίτιδες & πνευμονίες & πολλοί φυματικοί.
7-10-16. Πολλοί στρατιώται του 23ου & του 37ου Συν/τος, ως & άλλων Συν/των,
συγκεντρωθέντες προ των μαγειρείων, άρχισαν με φωνές να ζητούν ψωμί και καλλίτερο φαγητό.
Σήμερα διαβάστηκε Διαταγή του Σώματος, ότι τρεις (3) φαντάροι Έλληνες, επειδή έχασαν τον προανατολισμόν τους,
τους περιμάζεψε ένας Γερμανός και τους εφιλοξένησε στο σπίτι του, αλλά επειδή
εξόδευσε περί τα 2.40 μάρκα, ζητούσε να του τα δώσουν. Και έτσι η διαταγή του Σώματος απηθανάτησε
τα... χοβαρδαλίκια του Γερμανού.
΄Αφιξη Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη 10.10.1916
(Αρχείο Κ. Α.)
12-10-16. Σήμερα συνεργείον κινηματογραφιστών παίρνει διάφορες σκηνές απ΄ τη ζωή των Ελλήνων
στο στρατόπεδο. Αλλού γυμνάζονται, αλλού επιδίδονται στον αθλητισμό, αλλού χορεύουν, αλλού
ποτίζουν & τόσα άλλα, πάντοτε εννοείται κατ΄ επιταγήν των αξιωματικών.
Χορεύοντας τον Τσάμικο, συνοδεία κλαρίνων και ντεφιού
(Οικογενειακό αρχείο Νικολάου Τσάπα)
Σήμερα μας επεσκέφθησαν ο πρεσβευτής κ. Θεοτόκης, ο κ. Χατζόπουλος και πολλοί ανώτεροι αξ/κοί.
Πλείσται διαδόσεις κυκλοφορούν γιά αναχώρησι. Πάντως παρατηρείται κάποια ιδιαιτέρα κίνησις.
Αι εφημερίδαι αγγέλουν την εκκένωσιν της Ανατ. Μακεδονίας υπό των ξένων στρατευμάτων.
16-8/βρίου 1916. Σήμερα απεβίωσε στο Νοσοκομείον ο Στρατιώτης Ευστάθιος Φιλίππου του 2ου λόχου, 19ου Συν/τος
από την Κερασιά του Βόλου, από διπλή πνευμονία. Ήταν ο πρώτος νεκρός.
Την κηδεία του παρηκολούθησαν όλοι οι αξιωματικοί του Συν/τος, ο κ. Χατζόπουλος, ο μέραρχος &
ο κ. Φλωριάς, Διοικητής του Συν/τος, ο οποίος εξεφώνησε τον επικήδειον. Ήμουν επικεφαλής
της τιμητικής φρουράς.
Ο Έλλην Πρόξενος στο Αννόβερο & καπνοβιομήχανος κ. Κωνσταντίνου, εδώρησε 100 χιλ. μάρκα, 40.000
σιγαρέττα διά τους αξιωματικούς, 80.000 σιγαρέττα & 1000 κουτιά καπνού χύμα των 50 γραμ.
διά τους στρατιώτας.
Η καθημερινή, μισοσέλιδη διαφήμιση των "Σιγαρέττων Κώνσταντιν"
στην Ελληνική εφημερίδα «Τα Νέα του Görlitz»
(Αρχείο Κ.Μ.)
*«Ο Αγγελής Κωνσταντίνου διορίστηκε άμισθος Πρόξενος β΄ τάξεως στο Ανόβερο στις
20 Μαΐου 1912, οπότε και ιδρύθηκε το άμισθο Προξενείο με Βασιλικό Διάταγμα που
δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 159/Α, 25/5/1912). Στη συνέχεια,
προφανώς μετά την παραίτηση του Βασιλιά Κωνσταντίνου, απαλλάχθηκε των καθηκόντων του.
Δυστυχώς, δεν έχουν ανευρεθεί τα σχετικά έγγραφα. Στην επιτηρίδα, όμως, των υπαλλήλων
του Υπουργείου των Εξωτερικών του 1918 (εξεδόθη τον Ιανουάριο του 1918), η θέση του
Προξένου στο Ανόβερο εμφανίζεται κενή. Ο Α. Κωνσταντίνου στη συνέχεια διορίστηκε ξανά
ως άμισθος Πρόξενος α΄ τάξεως στο Ανόβερο στις 2 Δεκεμβρίου 1920, ενώ στις 24 Οκτωβρίου
1921 διορίστηκε άμισθος Γενικός Πρόξενος στο Βερολίνο. Στις 10 Ιανουαρίου 1923 καταργήθηκε το
Γενικό Προξενείο Βερολίνου (μετατράπηκε σε Προξενικό Γραφείο της Πρεσβείας) και ο
Α. Κωνσταντίνου απολύθηκε με Βασιλικό Διάταγμα. Δυστυχώς δεν κατέσθη δυνατόν να ευρεθούν
τα έγγραφα του πρώτου διορισμού του το 1912, τα οποία πιθανόν να έδιδαν περισσότερες
πληροφορίες σχετικά με τη ζωή του.»
(πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών, Υπηρεσία Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου)
- 38 -
Προχθές, κάποιος ανθ/γός ονόματι ... πήγε να μπή σε κάποιο
κατάστημα κάτι να ψωνίση, αλλά απ΄ την αφηρημάδα του, αντί να μπή απ΄ την είσοδο
, γελάστηκε απ΄ τους καθρέπτες της προθήκης και μπήκε στην προθήκη, αφού έσπασε
ένα πελώριο τζάμι με την κεφάλα του. Φαντασθήτε τώρα τα σχόλια. Και ύστερα τολμούν
μερικοί κ.κ. αξιωματικοί να μας κάμουν διδασκαλίες καλής συμπεριφοράς κ.λ.π.
22-10-16. Σήμερα είχαμε την επίσκεψι του Υπουργού των Στρατιωτικών της Πρωσίας
Φρίεριτς. Πολύ νωρίς ο Διοικητής του συντάγματος κ. Φλωριάς μαζί με τους αξιωματικούς του έκαμε επιθεώρησι των λόχων.
Ο λοχαγός Παύλου Κων/νος, όταν βρέθηκε στο μέρος 000, που κατά σύμπτωσιν ήσαν
όλαι αι θέσεις αναψυχής κατελλημέναι, εφώναξε προσοχή! Οι στρατιώται βέβαια ξαφνιάσθηκαν απ΄ αυτή την απρόοπτη επίσκεψι
και μερικοί χωρίς να το σκεφθούν, μαζεύαν τα βρακιά τους.
ο κ.Φλωριάς αμέσως στραφείς προς τον Πάυλου τον παρατήρησε διά
δριμυτάτων λέξεων. Μα τι διάβολο! ο βλάκας και στ΄ αποχωρητήρια χαιρετισμό ήθελε;
Αλλά αυτός ο κ. λοχαγός υπήρξε ήρως και σε πολλά άλλα ευτράπελα. Π.χ. προχθές
και σήμερα γίνεται έρευνα στους λόχους διά να βρούν τυχόν στρατιωτικά είδη πλεονάζοντα, τα οποία
πολλοί στρατιώται τα είχαν πράγματι παρμένα από τις αποθήκες Καβάλλας. Κάτι κουβέρτες-χλαίνες, κανένα πιστόλι κ.λ.π.
Ο λοχαγός Παύλου, εκνευρισμένος κι από άλλες γκάφες, άρχισε να βρίζη, οι στρατιώται με τη στάσι τους έδειξαν πως
τον περιφρονούν, αυτός μάνιασε και λέγει: «Ο βασιληάς Κωνσταντίνος ήξερε
και δεν έκαμε πόλεμον, γιατί είχε να κάμη με μαγκούφηδες». Τότε σκάσαν μερικοί στα γέλοια.
Ε! αυτό ήταν που τον έκαμε Βεζούβιο!..
Το Görlitz, επειδή είναι στο μέσον της Ευρώπης, στην 15ην ζώνην του
μεσημβρινού, κανονίζεται με την τοπική ώρα και η ώρα της Ευρώπης.
Από τας 17 8/βρίου 1916 κυκλοφορεί και μιά εφημεριδούλα με
τίτλον «Νέα του Görlitz» με μεταφραστή τον λοχίαν Διονύσιο Αγαπητό...
«ΝΕΑ ΤΟΥ GÖRLITZ», πρωτοσέλιδο της Παρασκευής
23 Ιουνίου/6 Ιουλίου του 1917
(παλιό & νέο ημερολόγιο, διαφορά δεκατριών ημερών)
(Αρχείο Κ.Μ.)
- 39 -
...του μηχανικού και εκδότη τον οίκο Γκλάουμπερ & Υιός. Σ΄ αυτή την εφημεριδούλα
εργάζονται προς το παρόν τρεις (3) τυπογράφοι στρατιώται. Δεν αποκλείεται αργότερα να
ζητηθούν και άλλοι, εφόσον το φυλλαράκι αυτό βγή σε μεγαλύτερο σχήμα. Πάντως υπάρχει μιά ελπίδα
γιά να εργασθώ, οπότε με ΄κείνα που θα κερδίζω να βελτιώσω το φαγητό μου.
Σήμερα, 23 του μηνός 8/βρίου και Κυριακή μέρα, μας έδωσαν έξοδο απ΄ το Στρατόπεδο.
Γέμισαν τα ρεστωράν, οι μπύρες και τα λοιπά κέντρα από Έλληνας. Τα κοριτσόπουλα σε συναγερμό!
Όλοι οι φαντάροι και οι πιό κουτοί «χαζοί», γιατί έχουμε και τέτοιους, έχουν
τη φιλεναδίτσα τους. Αυτές σώζουν πάρα πολύ την κατάστασι. Μας κουβαλούν απ΄ τα χωριά των
ό,τι καλό γιά φαγητό. Αγάπη είναι αυτή, θυσία τα πάντα...Αι εφημερίδαι δημοσιεύουν σήμερον
την πληροφορίαν ότι παρά την Βέρροιαν και την Κατερίνην έλαβον χώραν συγκρούσεις μεταξύ
Βενιζελικών και Κωνσταντινικών.
Αι 100 δραχμαί εξαργυρώνονται τώρα με 95 μάρκα.
26 8/βρίου 1916 του αγίου Δημητρίου. Είχαμε πλύσιμο ρούχων στα πλυντήρια. Μας ειδοποίησαν
ότι όσοι θέλουν χρήματα απ΄ τους δικούς των, να δηλώσουν & με ονομαστικήν κατάστασιν
η Πρεσβεία θα φροντίση. Αν και αυτό είναι δύσκολο να γίνη, γιατί οι Αγγλογάλλοι παντού
έχουν πιάσει τα πόστα. Έχουμε τρία (3) χρόνια τώρα συνέχεια στρατιώτες. Τα σπίτια μας είναι
εξηντλημένα οικονομικώς, ημείς ζητούμε να μας στείλουν. Από που να περισσεύσουν; Αντί να
τους βοηθήσουμε ημείς, ζητούμε, ως πότε;
Κάθε Παρασκευή όλη η VII Μεραρχία κάμει γυμνάσια 1 1/2 ώρα μακριά απ΄ το Görlitz.
Αι Γερμανικαί εφημερίδαι αρχίζουν να λένε στα ανακοινωθέντα συγκαλυμμένας
τας ήττας των σ΄ όλα τα μέτωπα.
Το ψωμί που τρώμε έχει μέσα πολύ πατάτα. Το διατηρούν όμως νωπότατον.
Σήμερα 30-10-16 ηυτοκτόνησε με φωταέριον ο Ταγματάρχης του 22ου Συντάγματος
Ζαχαρίου, εντός του δωματίου.
- 40 -
Τα επεισόδια με τους Γερμανούς πληθύνονται.
Στη Χάϊλιγκε Γκράμπ Στράσσε επεσκέφθην ένα μεγάλο μνημείον που αναπαριστά τον 'Αγιον Τάφον.
Τούτο αποτελείται από (3) τρία οικοδομήματα, τον ναόν του αγίου Τάφου, του Σταυρού και
του Μύρου. Αυτό το μνημείον υπενθυμίζει τον Γολγοθά, το ρήγμα που εγένετο από τον σεισμόν με όλας τας
μαρτυρίας των παθών του Χριστού.
Ημερήσια διαταγή του Δ΄ Σώματος Στρατού μας ανακοινοί, ότι στο εξής θα υπαγόμεθα υπό τας
διαταγάς του Αυτοκρατορικού Υπουργείου των Στρατιωτικών της Γερμανίας & ότι αναγνωρίζει ως Σωματάρχην του Δ΄
Σ. Στρατού τον συν/ρχην του Πυροβολικού κ. Ι. Χατζόπουλον. Επίσης η διαταγή αναφέρει ότι πάσα παρεκτροπή
ή οποιονδήποτε ποινικόν αδίκημα αξιωματικού και οπλιτών θα δικάζονται από Γερμανικά στρατοδικεία.
Τα «Νεα του Görlitz» γράφουν σήμερον 1ην Ν/βρίου ότι ο Βόλος
γίνεται προσωρινή πρωτεύγουσα της φυγάδος Σερβικής Κυβερνήσεως.
Ο στολίσκος των Ελλην. αντιτορπιλλικών κατελήφθη υπό των Γάλλων και υψώθη επ΄ αυτών
η Γαλλική Σημαία. Όλαι δε αι νέαι χώραι θα γίνουν Δημοκρατία με πρόεδρον αυτής τον Βενιζέλον.
Ο χειμών όλο και βαρύτερος. Το ψύχος δριμύτατον. Καθημερινώς χιονίζει.
Σήμερον 2/11/16 εκηδεύθη με μεγάλες τιμές ο ταγματάρχης Μελέτιος Ζαχαρίου,
που απεβίωσε προχθές από ασφυξία εξ αεριόφωτος.
3/11/16 Τα δώρα του καπνοβιομηχάνου Κωνσταντίνου σήμερα διενεμήθησαν.
4/11/16 Από τας 4-6 απόγευμα ήμουν περίπολος. Το χιόνι έχει φθάσει σε ύψος 0,20
του μ., το ψύχος πολύ δυνατό. Οι Γερμανοί το χιόνι το χαίρονται και το γλεντούν θηλυκοί και
αρσενικοί, μικροί - μεγάλοι τρέχουν με παγοπέδιλα. Σιγά-σιγά & οι Έλληνες αρχίζουν να παγοδρομούν.
Τους υπαξ/τικούς δυό φορές την εβδομάδα ξεχωριστά γυμνάσια, θεωρίες περί πολυβόλων, χαρτογραφικά
& λογιστικά.
Το ανακοινωθέν του Γερμ. Στρατηγείου αναφέρει την απώλειαν του Μοναστηρίου
& ήττας εις το Δυτ. Μέτωπον.
Πατήστε εδώ για την συνέχεια
(2007-2009©Κωνσταντίνος Ανδρικόπουλος)
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση - με οποιοδήποτε μέσο - μέρους ή του συνόλου της εργασίας
χωρίς την έγγραφη άδεια του συγγραφέα.
*******